آمارهای جالب 10 شبکه اجتماعی در سال 2015

 به گزارش فنافر، شبکه‌های اجتماعی حاکمیت دنیای مجازی را در اختیار دارند و این‌طور که آمارهای رسمی نشان می‌دهد، یک‌سوم مردم جهان در این پلتفرم‌های تعاملی عضو هستند. محبوبیت شبکه‌های اجتماعی به‌قدری افزایش یافته است که کارشناسان می‌گویند به کمک آنها می‌توان رفتار و عملکرد یک جامعه را تغییر داد، موفقیت هرچه بیشتر کسب‌وکارها را موجب شد، فروش یک محصول خاص را بیشتر کرد، نحوه فعالیت یک برند در بازار جهانی را بهبود بخشید و به عبارت دیگر سمت و سوی فعالیت در دنیای واقعی را در دست گرفت. شاید به همین دلیل است که کاربران چند ساعت از روز خود را به گشت‌وگذار در فیس‌بوک اختصاص می‌دهند یا اینکه در طول روز بارها به صفحه خود در توییتر سر می‌‌زنند.
محتوا، نحوه به‌اشتراک‌گذاری اطلاعات و نوع پاسخگویی به نیاز کاربران مهم‌ترین بخش‌های یک شبکه اجتماعی را تشکیل می‌دهند و این روزها تقریبا بیشتر افراد یک جامعه با این پلتفرم‌ها درگیر هستند. کارشناسان از شبکه‌های اجتماعی به عنوان یک عرصه جهانی یاد می‌کنند که گوشه و کنار دنیای وب را هم تسخیر کرده‌اند و تقریبا همه مردم کره خاکی به نوعی با آن درگیر هستند. به‌طور کلی گفته می‌شود 72 درصد کاربران اینترنتی جهان در شبکه‌های اجتماعی حضور دارند و 89 درصد این افراد در گروه سنی 18 تا 29 سال به‌سر می‌برند. بررسی‌ها نشان داده 60 درصد افراد 50 تا 60 ساله در شبکه‌های رسانه‌ای فعال هستند و 43 درصد افرادی بالای 65 سال هم از مزایای این سایت‌ها استفاده می‌کنند. کارشناسان مرکز Biz Trends بر اساس آخرین مطالعه خود روی 10 شبکه اجتماعی برتر جهان، آمار و ارقام جالبی منتشر کردند که به قرار زیر بازگو می‌شود.

فیس‌بوک
فیس‌بوک همچنان به‌عنوان بزرگترین و پرمخاطب‌ترین شبکه اجتماعی در جهان یاد می‌شود. تنها در کشور آمریکا بیش از یک میلیون سازمان کوچک و متوسط آگهی‌های تبلیغاتی خود را روی فیس‌بوک منتشر می‌کنند و همچنین گفته می‌شود سازمان‌های بزرگ آمریکایی سالانه بیش از 100 میلیون دلار بودجه تبلیغاتی خود را به فیس‌بوک اختصاص می‌دهند.
هم‌اکنون تعداد مشترکان فیس‌بوک از 3/1میلیارد نفر هم فراتر رفته است و بیش از یک میلیون سایت اینترنتی با لینک مستقیم برای ورود به صفحه شخصی در فیس‌بوک موجود است. همچنین 23 درصد کاربران فیس‌بوک دست‌کم روزی پنج بار وارد صفحه اختصاصی خود می‌شوند و 47 درصد کاربران هم اعلام کرده‌اند فیس‌بوک بیشترین تاثیر را در روند خریدهای آنها به جا می‌گذارد. علاوه بر این مشخص شده است 70 درصد بازاریابان از فیس‌بوک برای جذب مشتریان جدید استفاده می‌کنند.

توییتر
توییتر برای آن دسته از کاربرانی که تمایل دارند پیام‌های کوتاه خود را با دیگران به‌اشتراک بگذارند، بهترین شبکه اجتماعی محسوب می‌شود. توییت‌های 140 کاراکتری طی چند سال گذشته توانسته‌اند دنیای شبکه‌های رسانه‌ای را متحول کنند. آمارها نشان می‌دهد 81 درصد درآمدهای تبلیغاتی در توییتر از طریق دستگاه‌های موبایلی حاصل می‌شود و این سایت به واسطه سرویس Promoted Trend برای انتشار آگهی‌های 24 ساعته در هر شبانه روز دست‌کم 200 هزار دلار درآمد کسب می‌کند. کارشناسان می‌گویند توییتر را باید به اندازه فیس‌بوک جدی گرفت و آن را یکی از تاثیرگذارترین سایت‌های اینترنتی جهان دانست. این سایت هم‌اکنون بیش از 650 میلیون عضو ثبت شده دارد و 34 درصد بازاریابان از توییتر برای فروش محصول و موفقیت حضور خود در بازار جهانی استفاده می‌کنند. توییتر بین سال‌های 2014-2013 سریع‌ترین رشد را در میان شبکه‌های اجتماعی داشته و تعداد اعضای خود را 44 درصد بیشتر کرده است. این شبکه اجتماعی ماهانه 250 میلیون کاربر فعال دارد که روز به‌روز بر تعداد آنها افزوده می‌شود.
شایان ذکر است که طی چند ماه اخیر برخی تغییرات در توییتر ایجاد شده که از مهم‌ترین آنها می‌توان به رفع محدودیت 140 کاراکتری برای نوشتن توییت‌ها اشاره کرد.

LinkedIn
از این سایت به‌عنوان بزرگ‌ترین شبکه اجتماعی سازمانی در جهان یاد می‌شود. این سایت شبکه‌های تخصصی در میان کارشناسان جهان ایجاد کرده است و مدیران و کارمندان را به هم متصل می‌کند. در حال حاضر بیش از 352 میلیون نفر در LinkedIn عضو هستند و با گذشت هر یک ثانیه دو عضو جدید به این شبکه اجتماعی افزوده می‌شود.
در هر ماه به طور میانگین 97 میلیون نفر از اعضای LinkedIn به صفحه اختصاصی خود سر می‌زنند و این مرکز پیش‌بینی کرده تعداد مشترکان خود را تا سال 2020 به سه میلیارد نفر برساند. در پایان ژوئیه 2015 کاربران از 200 کشور جهان در این شبکه اجتماعی عضویت داشتند و 70 درصد اعضای این مجموعه در خارج از آمریکا به سر می‌بردند. سایت LinkedIn ادعا می‌کند اگر مشترکان آن مطالب خود را همراه با یک عکس به‌اشتراک بگذارند، احتمال دیده شدن آنها از سوی بقیه کاربران 11 برابر افزایش می‌یابد. ماه گذشته صفحات مختلف در این شبکه اجتماعی 35 میلیارد بار دیده شد.

Google Plus
این شبکه اجتماعی که تحت مدیریت گوگل خدمات خود را ارایه می‌دهد، به‌طور میانگین در هر ماه 359 میلیون کاربر فعال دارد و در بیشتر مواقع برای بازاریابی و فعالیت‌های آنلاین تخصصی مورد استفاده قرار می‌گیرد. در فصل دوم سال 2015 میلادی میزان ارتباط مثبت میان مشترکان Google+ و برندهای بزرگ جهان 53 درصد بیشتر شده است. در حال حاضر یک میلیارد حساب کاربری فعال در Google+ موجود است و گفته می‌شود هر سال تعداد کاربران آن 33 درصد افزایش می‌یابد. بزرگ‌ترین گروه مخاطبان این شبکه اجتماعی را افراد 45 تا 54 سال تشکیل می‌دهند و تعداد آنها از سال 2012 به بعد 56 درصد افزایش یافته است.
کمتر از سه سال است که این شبکه اجتماعی فعالیت خود را آغاز کرده و اگرچه ابتدا با سرمایه‌گذاری 500 میلیون دلاری فعالیت خود را آغاز کرد، اما ارزش کنونی آن چند میلیارد دلار محاسبه می‌شود. به‌طور میانگین هر کاربر هفت بار در روز به صفحه اختصاصی خود در Google+ مراجعه می‌کند و در مجموع سه ساعت و 46 دقیقه در آن حضور می‌یابد. بیشتر مطالبی که در این شبکه اجتماعی به‌اشتراک گذاشته می‌شود، کمتر از 60 کاراکتر دارد و 97/6 درصد از ترافیک اینترنتی جهان در اختیار Google+ است.

یوتیوب
این سایت که یکی از زیرمجموعه‌های گوگل محسوب می‌شود، بزرگ‌ترین مرکز انتشار تصاویر ویدیویی آنلاین در جهان است. پیش‌بینی می‌شود یوتیوب در سال 2016 میلادی بیش از 6/5 میلیارد دلار درآمد داشته باشد. هم‌اکنون در هر ماه شش میلیارد ساعت ویدیو روی سایت یوتیوب مشاهده می‌شود و کاربران موبایلی روزانه یک میلیارد ویدیو منتشرشده روی آن را تماشا می‌کنند. در مجموع روزی چهار میلیارد ویدیو روی یوتیوب مشاهده می‌شود و در هر دقیقه معادل 300 ساعت فایل تصویری جدید در این سایت قرار می‌گیرد.
میزان ویدیوهای یوتیوب که هر دقیقه در فیس‌بوک مشاهده می‌شود، معادل 323 روز است و تقریبا 9 درصد سازمان‌های جهان آگهی‌های خود را روی آن منتشر می‌کنند. بر اساس آخرین آمار 9/81 درصد از تمام کاربران اینترنتی 14 تا 17 ساله جهان از یوتیوب استفاده می‌کنند و 72 درصد بزرگسالان هم به آن سر می‌زنند.

Pinterest
این شبکه اجتماعی یکی دیگر از ابزارهای رسانه‌ای آنلاین محسوب می‌شود که طی مدت کوتاه پیشرفت قابل ملاحظه داشته است. هم‌اکنون بیش از 70 میلیون کاربر فعال در این شبکه اجتماعی عضو هستند که 85 درصد آنها را زنان تشکیل می‌دهند و بیش از 9 میلیون کاربر هم از طریق صفحه اختصاصی خود در فیس‌بوک وارد Pinterest می‌شوند.
این شبکه اجتماعی می‌گوید از تمام کلیدواژه‌هایی که در آن جست‌وجو می‌شود، کاربران 12 درصد کلمات را با خطا تایپ می‌کنند. حدود 8/4 درصد از کاربران این سایت در محل کار خود سراغ صفحه شخصی می‌روند و درمجموع 40 درصد کاربران آن را غیرآمریکایی‌ها تشکیل می‌دهند. تعداد کاربران Pinterest سالانه 135 درصد افزایش می‌یابد و کاربران در هر بار مراجعه 2/14 دقیقه در این ابزار موبایلی گشت‌وگذار می‌کنند.

اینستاگرام
بازاریاب‌ها این روزها اینستاگرام را یکی از بهترین پلتفرم‌های اجتماعی می‌دانند و توجه ویژه به آن دارند. اینستاگرام یک شبکه اجتماعی بسیار کاربردی برای روایت انواع داستان‌های تصویری است و می‌تواند در زمینه‌های مختلف مورد استفاده قرار گیرد. بیش از 300 میلیون کاربر جهانی در طول هر ماه به صفحه اختصاصی خود در اینستاگرام سر می‌زنند و روزانه 75 میلیون کاربر از خدمات آن استفاده می‌کنند. به‌طور کلی 20 درصد کاربران اینترنتی جهان با اینستاگرام درگیر هستند و جوانان بزرگ‌ترین گروه مخاطبان این مجموعه‌اند.
از مجموع مشترکان اینستاگرام، 51 درصد را مردان تشکیل می‌دهند و 14 درصد مطالبی که روی آن منتشر می‌شود حین رانندگی به‌اشتراک گذاشته می‌شود. البته طبق آمار هشت درصد حساب‌های کاربری در اینستاگرام جعلی یا غیرواقعی هستند و 90 درصد اعضای این گروه را افرادی تشکیل می‌دهند که کمتر از 35 سال دارند. اینستاگرام یکی از زیرمجموعه‌های فیس‌بوک محسوب می‌شود.

Tumblr
به‌عنوان یکی از زیرمجموعه‌های یاهو توانسته است خود را به یکی از موفق‌ترین شبکه‌های اجتماعی جهان تبدیل کند. این پلتفرم میکروبلاگ برای به‌اشتراک‌گذاری عکس‌، ویدیو، فایل صوتی، متن، پرسش، و هر آنچه کاربر نیاز دارد مورد استفاده قرار می‌گیرد. هم‌اکنون بیش از 420 میلیون نفر در Tumblr عضو هستند و این افراد تاکنون 217 میلیون وبلاگ شخصی ایجاد کرده‌اند.
در هر روز بیش از 120 هزار وبلاگ در این شبکه اجتماعی به‌روز می‌شود و تاکنون 99 میلیارد عکس و مطلب روی آن قرار گرفته است. اعضای این شبکه اجتماعی روزی 6/113 میلیون مطلب به‌اشتراک می‌گذارند و با هر بار ورود 28 دقیقه در صفحه شخصی خود گشت‌وگذار می‌کنند. تعداد کاربران ماهانه این شبکه اجتماعی موبایلی 1/199 میلیون نفر گزارش شده است.

Flickr
این شبکه اجتماعی که به به‌اشتراک‌گذاری عکس و ویدیو اختصاص دارد، یکی از زیرمجموعه‌های یاهو محسوب می‌شود و روزانه 5/3 میلیون عکس جدید روی آن قرار می‌گیرد. این شبکه اجتماعی در مجموع 92 میلیون مشترک فعال دارد و که کاربران آن از 63 کشور با یکدیگر ارتباط برقرار می‌کنند. تاکنون بیش از 10 میلیارد عکس از سوی کاربران Flickr روی آن منتشر شده است و این افراد بیش از دو میلیون گروه اختصاصی تشکیل داده‌اند.
شبکه اجتماعی Flickr که خدمات خود را به‌صورت موبایلی و رایانه‌ای ارایه می‌دهد، برای عکاسان محبوبیت فراوان دارد و بیشتر عکس‌هایی که سال 2014 روی آن گذاشته شد، با دوربین‌های شرکت Canon گرفته شده بود. در بخش دیگر بیشتر عکس‌های موبایلی سال گذشته در Flickr هم با گوشی هوشمند آیفون 5 گرفته شد.

Reddit
این شرکت اجتماعی موبایلی با هدف سرگرمی مورد استفاده قرار می‌گیرد و اعضای ثبت‌شده انواع محتویات مورد نظر خود را به‌اشتراک می‌گذارند. این ابزار اجتماعی در هر ماه به‌طور میانگین 174 میلیون کاربر فعال دارد و طی 10 سالی که از زمان تاسیس آن می‌گذرد بسیار محبوب شده است. کاربران از 209 کشور جهان در Reddit عضو شده‌اند و در هر ماه 55/7 میلیارد صفحه در این شبکه اجتماعی مشاهده می‌شود.
اعضای این شبکه اجتماعی به مطالب منتشرشده 16 میلیارد رای مثبت و 5/2 میلیارد رای منفی داده‌اند و در مجموع 7/1میلیارد کامنت هم برای این مطالب نوشته شده است. تا پایان ژوییه 2015 بیش از 190 میلیون مطلب روی Reddit منتشر شده است و کاربران در هر ماه 85 دقیقه را به حضور در این شبکه اجتماعی اختصاص می‌دهند.

منبع: آی تی آنالیز

ورود GIF به پیام رسانی تلفن همراه!

از وقتی تلفن­ های همراه هوشمند به ظهور emoji ها دامن زدند GIF راه جدیدی برای ورود به دنیای پیام­رسانی یافت. Tumbler که یک سایت میزبان بلاگ است اعلام کرده روزانه ۲۳میلیون فایل GIF روی صفحات متعددش بارگذاری می­شود. زمستان گذشته نیز فیسبوک پشتیبانی از GIF را به قابلیت­های خود افزوده است. به نظر می رسد این بازار برای تعدادی از استارتاپ­های تازه تاسیس جذابیت کسب­ وکاری ایجادکرده است و کسب ­وکارهای جدیدی در این حوزه در حال شکل­ گیری است. به همین ترتیب طبق تحقیقات یک موسسه تحقیقات جستجوهای اینترنتی برای GIFها نیز از سال ۲۰۱۲ تا ۲۰۱۵ نه برابر شده است. به نظر می ­رسد این قالب از ارایه محتوا در حال تبدیل شدن به یکی از روش­های اصلی پیام ­رسانی در کنار پیامک و استیکر و ... است. استارتاپ­های جدیدی با پشتیبانی سرمایه­ گذاران در حال کار بر روی GIFها هستند برای مثال Riffsy موفق به جذب ۱۰میلیون دلار سرمایه ­گذاری برای تولید صفحه­ کلیدهایی بر مبنای GIF برای گوشی­ های هوشمند شده و یا شرکت Giphy سرمایه­ای ۲۳میلیون دلاری برای کار بر روی موتور جستجوی GIFها جذب کرده است. در حال حاضر تعداد کمی از این شرکت­ها از این بازار درآمد کسب می­کنند ولی با توجه به تلاش­هایی که برای ورود به حوزه­ های جدیدی مانند بازاریابی و تبلیغات صورت گرفته سرعت بیشتری برای رشد این بازار پیش­بینی می­گردد. در این میان ورود غول­های مانند Apple که اخیرا امکان توسعه ­ی صفحه­ کلیدهای با قابلیت GIF را به گوشی ­های خود اضافه کرده به این بازی به هیجان آن افزوده است.

منبع:

نیویورک تایمز

فیس‌بوک فروشگاه می‌شود

 به گزارش فنافر، تعدادی از این فروشگاه های آنلاین به کاربران امکان می دهند محصولات مختلف را مشاهده کرده و اقلام مورد نظر را به طور مستقیم بر روی شبکه های اجتماعی خریداری کنند. در برخی موارد هم کاربران به سایت شرکت های یاد شده هدایت می شوند.

در حال حاضر تعدادی از خرده فروشان و شرکت های تجارت الکترونیک در حال تست و بررسی این قابلیت ها بر روی نسخه رومیزی و موبایل فیس بوک هستند. البته اسامی این شرکت ها افشا نشده است.

در ماه های اخیر فیس بوک تلاش فراوانی کرده تا خدمات تجارت الکترونیک را در وب سایت خود ارائه کند. با توجه به اینکه این شبکه اجتماعی دومین سایت پربازدید جهان است از پتانسیل فراوانی برای ارائه خدمات تجارت الکترونیک برخوردار است.

این شرکت در حال حاضر از محل ارائه خدمات تبلیغاتی و فروش داده های کاربران به اشخاص و شرکت های ثالث درآمد فراوانی کسب می کند و با ارائه خدمات تجارت الکترونیک بر میزان این درآمد خواهد افزود. این ابتکار عمل ممکن است درامد تبلیغاتی فیس بوک را هم افزایش دهد.

این شبکه اجتماعی در سال 2011 هم برای ارائه خدمات تجارت الکترونیک به برخی سایت ها و شرکت ها تلاش کرد. اما این ابتکار عمل چندان مورد توجه قرار نگرفت و بعد از شش ماه متوقف شد.

فارس

داستان شکست گوگل‌پلاس؛ پروژه گران‌قیمتی که قرار بود باعث سرنگونی فیس‌بوک شود!

به گزارش فنافر، چهار سال و یک ماه از رونمایی شبکه اجتماعی گوگل‌پلاس گذشته است. تقریباً همه باور کرده‌اند نام این سرویس نیز باید به فهرست پروژه‌های شکست‌خورده گوگل اضافه شود. حتا در یک دوره‌ای گوگل‌پلاس به شهر ارواح دنیای اینترنت شهره یافته بود چون هرکسی در آن یک حساب کاربری داشت ولی هیچ فعالیتی نمی‌کرد. برخی از کاربران یادشان رفته در گوگل‌پلاس حساب کاربری دارند و اگر به سختی یادشان بیاید که از همان نام ایمیل خود برای نام کاربری استفاده کردند، رمزعبور را هرگز به خاطر نخواهند آورد.

«گوگل هنگامی که گوگل‌پلاس را معرفی کرد، فریاد زد کشنده شبکه‌های اجتماعی دیگر و به طور خاص فیس‌بوک است. بهتر است بگوییم تنها هدف تعریف شده برای گوگل‌پلاس همین بود: سرنگونی فیس‌بوک.»

نام گوگل‌پلاس با نام Vic Gundotra عجین شده است. مهندس تاجرمآب هندی که بسیاری موسس و معمار ارشد گوگل‌پلاس می‌خوانندش و البته عامل شکست این شبکه اجتماعی! گوندوترا در دوره‌های مختلفی کارمند شرکت گوگل بود و در آخرین حضورش به عنوان سخنگوی این شرکت، لری پیج از موسسان گوگل را متقاعد کرد دوباره بعد از یک دهه دوری، به راس مدیریت گوگل برگردد و به عنوان مدیرعامل از سال ۲۰۱۱ مشغول به کار باشد. کارمندان گوگل گوندوترا را یک شخصیت کاریزماتیک و سیاسی می‌دانند که در جلسات مدیریتی خیلی خوب سخنرانی کرده و توجه مدیران ارشد را به سوی ایده‌ها و نظرهایش جلب می‌کند. یکی از مدیران اجرایی سابق گوگل با قاطعیت می‌گوید: «وی یک باگ ثابت در گوش لری بود و مدام تکرار می‌کرد “فیس‌بوک آمده است تا ما را نابود کند؛ فیس‌بوک آمده است تا ما را نابود کند”. من مطمئن هستم ویک آن‌قدر لری را ترساند تا بالاخره مجبور به واکنش شد و گوگل‌پلاس را راه‌اندازی کرد.» جالب است همین آقای ویک گوندوترا وقتی مطمئن می‌شود گوگل‌پلاس یک پروژه شکست خورده است و به سوددهی نمی‌رسد، در ۲۴ آوریل ۲۰۱۴ از گوگل جدا می‌شود.

 

داریم درباره تصمیم‌گیری‌های مدیریتی سال ۲۰۱۰ این شرکت صحبت می‌کنیم؛ برهه‌ای که هیچ چیزی و هیچ کسی گوگل را تهدید نمی‌کرد یا نمی‌توانست تهدید کند. این شرکت غول و قدرت اول بلامنازع اینترنت و وب بود. سال‌های طولانی روی کاربران آنلاین سلطه داشته و اکنون نیز با پلتفرم موبایل اندروید سعی می‌کرد به یک بازیگر بزرگ در بازار گوشی‌های هوشمند تبدیل شود. در سراسر جهان از سرویس گوگل‌مپ او استفاده می‌کردند و میلیون‌ها کتاب را ایندکس کرده و تازه شروع به ساخت خودروهای خودران کرده بود. گوگل در عرصه‌های بسیار زیادی به موفقیت رسیده و فقط در یک حوزه شکست‌های پی در پی را تجربه کرده بود: شبکه‌های اجتماعی. با یک جست‌وجوی ساده در اینترنت می‌توانید فهرست بلندی از شبکه‌های اجتماعی که به دست این شرکت ساخته و بعد تعطیل شدند را پیدا کنید. در سال ۲۰۰۴، Orkut چند روزی قبل از فیس‌بوک راه‌اندازی شد و به سرعت نیز به فراموشی سپرده شد. Reader یک فیدخوان محبوب بود که در سال ۲۰۰۵ افتتاح شد و در سال ۲۰۱۳ بسته شد. Wave یک شبکه ارتباطی بود که در ژانویه ۲۰۱۲ شروع به کار کرد و سی آوریل ۲۰۱۲ به بایگانی سپرده شد. Buzz نیز یک شبکه اجتماعی نگون‌بخت بود که برای جی‌میل ساخته شده ولی خیلی زود به مشکلات حقوقی برخورد کرد و در سال ۲۰۱۰ بسته شد.

در این سال‌هایی که گوگل به طور تصادفی یک شبکه اجتماعی به راه می‌انداخت و به طور تصادفی شکست می‌خورد، فیس‌بوک در حال رشد و بزرگ شدن بود. در سال ۲۰۱۰، ارزش سهام فیس‌بوک برابر ۱۴ میلیارد دلار با ۵۰۰ میلیون کاربر(حساب‌های کاربری با نام واقعی، تاریخ تولد، عکس‌های خانوادگی و شبکه‌ای از اخبار) بود. در این زمان، گوگل شرکتی بسیار بزرگ‌تر از فیس‌بوک با ارزش بازاری تقریباً ۲۰۰ میلیارد دلاری است. چیزی که گوگل از دست داد، زمان و کارمندانش بود. کارمندان پروژه‌های شبکه‌های اجتماعی تعطیل شده یکی پس از دیگری از این شرکت خارج و مستقیماً به استخدام فیس‌بوک درمی‌آمدند. پاول آدامز یکی از همین کارمندان است. پاول جزو طراحان گوگل‌پلاس و ایده Circles بود که بعداً به تیم توسعه‌دهندگان فیس‌بوک می‌پیوندد. وی می‌گوید در حالی که فیس‌بوک یک تهدید جدی برای ما بود، روی شبکه اجتماعی Google Buzz دچار اشتباه شدیم و نمی‌دانستیم اکنون چه‌کار باید کرد.

 ظهور و سقوط گوگل‌پلاس

گوگل هنگامی که گوگل‌پلاس را معرفی کرد، فریاد زد کشنده شبکه‌های اجتماعی دیگر و به طور خاص فیس‌بوک است. بهتر است بگوییم تنها هدف تعریف شده برای گوگل‌پلاس همین بود: سرنگونی فیس‌بوک. گوگل اخیراً اعلام کرده است در پی اشکال‌زایی عمده و سراسری این پروژه است و به طور خاص «اشتراک‌گذاری آنلاین» است. یعنی می‌خواهد موانع اصلی ارتباط این شبکه را با دیگر سرویس‌های گوگل برطرف کند تا هر کاربری با ورود به گوگل‌پلاس بتواند با سرویس‌های دیگر نیز به راحتی در تعامل باشد؛ مثلاً همزمان با یوتیوب اطلاعات تبادل کند.

این اظهارات گوگل به خوبی نشان می‌دهند که این شرکت هنوز در سردرگمی تعیین تکلیف شبکه اجتماعی است که با بلندپروازی راه‌اندازی کرد ولی خیلی زود فهمید کلافی پیچ در پیچ است که خودش نیز وسط آن گرفتار شده است. رویکرد جدید گوگل این است که هر کسی در دنیا را با ترفند اشتراک‌گذاری آنلاین عکس و ویدیو به سوی گوگل‌پلاس هل بدهد. بردلی هورویتز، مدیر گوگل‌پلاس در آخرین پست وبلاگش عنوان می‌کند گوگل اوایل امسال روی سرویس‌های محبوبی مانند Photos و Hangouts تغییر رویکرد و نگرش داده و مشغول کار دوباره روی آن‌ها است تا شاید بتواند این‌ سرویس‌ها را به عنوان یک هسته مرکزی متصل‌کننده کاربران به یکدیگر روی گوگل‌پلاس فعال کند و از این طریق بتواند تجربه شبکه اجتماعی جدید و جذابی برای آشتی کاربران خلق کند. به نظر می‌رسد گوگل خیلی دیر متوجه شده ابتدا باید اهدافی کوچک و عملیاتی برای سرویس‌ها و شبکه‌های اجتماعی‌اش تعریف کند و بعد به سراغ آرمان‌های بزرگ برود. گوگل پلاس به یک شاه‌بیت مورد علاقه در صنعت فناوری تبدیل شده است اما پشت‌سرش موضوع‌هایی مهم و تکان‌دهنده وجود دارد. در ماه گذشته، گفت‌وگوهایی با تعدادی از کارمندان و تحلیل‌گران گوگل انجام گرفته است و آن‌ها به شرط ناشناس ماندن و فرار از مجازات؛ اعتراف کردند در سال‌های ۲۰۱۰ و ۲۰۱۱ به شدت مشغول گول زدن و ترساندن گوگل از فیس‌بوک با هدف ربودن کارمندان، تبلیغات و کاربران بودند. گوگل وقتی متوجه این جریان خزنده داخلی در شرکت‌اش و در میان کارکنان‌اش می‌شود، همه توان خود را بسیج کرده و به مقابله می‌پردازد ولی در مقابل یک شرکت استارت‌آپ جوان ناشیانه عمل می‌کند.

گوگل‌پلاس بدون هیچ‌گونه برنامه یا طرح مشخصی برای متمایز بودن از فیس‌بوک راه‌اندازی شد. در واقع، شرط‌بندی روی یک رهبر کاریزماتیک با یک چشم‌انداز ناقص و نادیده گرفتن نیاز به یک کشش در شبکه‌های اجتماعی بود. به همین دلیل، بسیاری از کاربران گوگل‌پلاس هیچ بهانه یا دلیلی برای سر زدن به آن نداشتند و مانند مردمان مرده یک شهر تصور می‌شدند که میان هر کدام‌شان دیواری بزرگ کشیدند. مرگ آهسته گوگل‌پلاس به خوبی تصویری از یک شرکت بزرگ فناوری را نشان می‌دهد که وقتی با تهدیدی روبرو می‌گردد، شروع به تلاش می‌کند و بعد در این نوآوری شکست می‌خورد. پروژه گوگل‌پلاس منجر به برخی سرویس‌های خلاقانه جدید برای گوگل شد ولی هیچ‌گاه در قامت یک شبکه اجتماعی نتوانست ظاهر شود و تهدیدی برای رقبا محسوب گردد. اکنون، فیس‌بوک بیش از ۱٫۴ میلیارد کاربر و ارزش بازاری کمی بیشتر از نصف ارزش بازار گوگل را دارا است. هنوز فیس‌بوک مشغول ربودن کارمندان گوگل است. این شرکت به همراه توییتر روش‌هایی برای کاهش سهم بازار گوگل از تبلیغات آنلاین پیدا کردند.

 «وقتی گوگل‌پلاس رونمایی شد، همه با هم گفتیم “اینکه شبیه فیس‌بوک است؛ پس ایده بزرگ پشت سر آن کجاست؟ فقط یک شبکه اجتماعی است”»

یکی دیگر از مدیران محصول سابق گوگل که در پروژه گوگل‌پلاس نیز فعالیت داشته می‌گوید:« گوگل‌پلاس با یک هویت گسسته و درهم‌ریخته ساخته شد و گراف اجتماعی که به دور تمامی محصولات و سرویس‌های گوگل تنیده شده و کاربر باید با این هویت لاگین کند.» او می‌گوید گوگل نمی‌تواند تشخیص بدهد مقصد بعدی کاربران روی شبکه‌های اجتماعی کجاست و سرویس‌ها و محصولات به کجا هدایت شوند ولی فیس‌بوک در این موضوع مهارت دارد. کنت والکر، یک مشاور عمومی گوگل در یک جسله با مدیران کسب‌وکارهای آلمانی درباره گوگل‌پلاس جزئیات زیادی را پرده‌برداری می‌کند و از شبکه‌های اجتماعی به عنوان یکی از نام‌های درون فهرست بلند پروژه‌های ناموفق گوگل نام می‌برد.

مارس صد روزه

گوگل برای راه‌اندازی شبکه اجتماعی‌اش تلاش زیادی کرد و تمام سرمایه و امکانات خود را به کار گرفت. تعریف یک پروژه با کدنام Emerald Sea و جدول زمانی کاری ۱۰۰ روزه برای رونمایی به همراه اختصاص کامل یک ساختمان مخفی و انتقال مدیرعامل و کارکان به آن‌جا همگی از عزم جدی یک شرکت فناوری برای نمایشی بزرگ خبر می‌دهند. گوندوترا در سال ۲۰۱۱ هنگام گفت‌وگو با نشریه وایرد قبل از رونمایی گوگل‌پلاس می‌گوید: «ما در حال تبدیل کردن گوگل به یک مقصد بزرگ اجتماعی در سطح و مقیاس بسیار وسیع هستیم که تا کنون سابقه نداشته است. در حال درخواست سرمایه‌گذاری بیشتر و همین‌طور نیروی انسانی بیشتر هستیم؛ به طوری که برای هیچ پروژه دیگری سابقه نداشته است.» متاسفانه این روزها گوندوترا به ایمیل‌هایی که درباره گوگل‌پلاس می‌پرسند، جواب نمی‌دهد و خود شرکت گوگل نیز پاسخ‌گو نیست. یکی از کارمندان سابق گوگل درباره سرعت و سختی کار در ماه‌های اولیه شروع پروژه گوگل‌پلاس می‌گوید: «یک دیوانگی مطلق بود. بهترین روش برای موفقیت در اکوسیستم ویک این است که سریع باشید. او روی تلاش و فعالیت کارکنان به شدت تعصب دارد و نیاز دارد روی یک استراتژی کار زیادی انجام شود.»

برای کارمندان بخش‌های دیگر گوگل، رویکرد این شرکت نسبت به گوگل‌پلاس کاملاً رادیکالی به نظر می‌رسید. چون غالب پروژه‌های گوگل در مقیاس کوچکی شروع شده و به طور ارگانیک توسعه یافته یا از درجه اهمیت بالاتری برخوردار شدند. شبکه Buzz که شاید سلف اضطراری گوگل‌پلاس باشد، به سختی ده کارمند استخدام کرد اما گوگل‌پلاس برای شروع بیش از هزار کارمند را از بخش‌های مختلف گوگل به درون خودش جذب کرد. یکی از کارمندان گوگل می‌گوید: «نمی‌دانستیم مهندسان ما سر از کجا درمی‌آوردند!». گوگل به شکل استادانه‌ای سیستم ویدیوکنفرانس داخلی شرکت را به بخش‌های مختلفی مجزا کرده و کارمندان این بخش‌ها را روی سیستم ویدیوچت Google+ Hangouts متمرکز می‌کند. این کارمندان در صورت موفقیت پاداش خوبی می‌گرفتند. در این برهه، گوگل به شدت پنهان‌کاری می‌کرد و دست به وضع قوانین و سیاست‌هایی می‌زد که در گذشته سابقه نداشته است. همه‌چیز زیر نظر مستقیم مدیرعامل راهبری می‌شد. انگار گوگل به تعریف جدیدی از خود رسیده بود و آن «هر چیزی مجزا از بقیه» بود.

محصول نهایی، در ۲۸ ژوئن ۲۰۱۱ رونمایی شد و شامل چندین ویژگی جدید و بدیع بود: Circles برای گروه‌بندی مخاطبین و سفارشی‌سازی اطلاعاتی که باید به اشتراک گذاشته شود، Hangouts برای گروه‌های چت ویدیویی و Photos که شامل ابزارهای ویرایش عکس مناسبی بود. با این حال، کاربران گوگل، رسانه‌ها و حتا خود کارمندان گوگل خیلی زود به این نتیجه رسیدند که گوگل‌پلاس چیزی شبیه فیس‌بوک است با کمی ویژگی‌های به عاریت گرفته شده از توییتر. یکی از کارمندان سابق گوگل می‌گوید: «وقتی گوگل‌پلاس رونمایی شد، همه با هم گفتیم “اینکه شبیه فیس‌بوک است؛ پس ایده بزرگ پشت سر آن کجاست؟ فقط یک شبکه اجتماعی است”». کارمند دیگری می‌گوید: « بعد از این همه هیاهو ما در پایان چیزی را دیدیم که بسیار عادی توسعه داده شده بود.»

 واقعاً کار نمی‌کند

بسیاری از کارمندان تیم توسعه گوگل‌پلاس مدعی بودند یک شبکه اجتماعی جدید با سازمان‌دهی اطلاعات متفاوتی ساختند که دیگر شبکه‌های اجتماعی را به مبارزه می‌طلبد ولی همیشه احساس و ادراک کاربر درست قضاوت می‌کند. تصورهای اولیه این بود که گوگل با میلیاردها کاربری که در اختیار دارد، به راحتی می‌تواند در فاز اول چندین میلیون عضو داشته باشد. یکی از کارمندان سابق گوگل دراین باره می‌گوید: «اگر شما به طور واضح و روشنی نگاه می‌کردید، متوجه می‌شدید مردم تمایلی به ارسال کامنت ندارند، دوباره به سراغ این سرویس برنمی‌گردند و واقعاً محصولی نیست که قابلیت درگیر شدن با کاربر را داشته باشد. بعد از شش ماه این احساس به وجود آمد که این سرویس واقعاً کار نمی‌کند.»

برخی‌ها تقصیر را به گردن ساختار بالا به پایین (top-down) گوگل‌پلاس انداختند و اینکه تیم رهبری این پروژه موفقیت را تنها در ساختن یک شبکه اجتماعی دیدند. شکست‌ها و اطلاعات ناامیدکننده پروژه اصلاً دیده نمی‌شد. یکی از کارمندان گوگل می‌گوید: «اعتقاد ذهنی ما این بود که همیشه به یک ویژگی خارق‌العاده برای اوج گرفتن نیاز داریم.» گوگل طی چند سال بعدی سعی کرد سرویس ویدیو hangout را بهبود ببخشد و برخی قابلیت‌های هوشمند بدان اضافه کند. همچنین، الگوریتم‌های ویرایش تصاویر و امکانات جست‌وجوی هوشمند را به گوگل‌پلاس اضافه کند. این کارها کمی نظرات منفی پیرامون این شبکه اجتماعی را تغییر داد و باعث ستایش گوگل شد ولی فقط کمی اوضاع را بهتر کرد. به نگاهی به گذشته، چندین کارمند و تحلیل‌گر این پروژه اعتقاد دارند ویژگی‌ها و رویکردهایی مانند موبایل و پیغام‌رسانی که توسط فیس‌بوک به خوبی درک و اجرا شدند، توسط تیم مدیریتی گوگل شناسایی نشدند و هیچ کار متمرکزی روی آن‌ها انجام نشد. مجموعه‌ای از برنامه‌های کاربردی مستقل به جای یک شبکه اجتماعی می‌توانست موفقیت کسب کند. طرحی که فیس‌بوک از خارج از مجموعه خود دزدید و بعد پیاده‌سازی‌ کرد. آدامز از کارمندان سابق تیم توسعه گوگل‌پلاس می‌گوید: «اکنون، چه کسی احساس می‌کند فیس‌بوک یک شبکه اجتماعی است؟ غالب مردم این سرویس را مانند یک دورهمی و سرگرمی شبانه تلقی می‌کنند و دوست ندارند ازش خارج شوند. فیس‌بوک دروازه‌های بهتری برای ارتباط مردم با یکدیگر باز کرده است و از نظر فنی نیز بهتر اجرا می‌شود. پس، مردم نیازی به یک نسخه دیگر از فیس‌بوک ندارند.»

 تخریب و بازسازی گوگل‌پلاس

در اوایل سال ۲۰۱۴، کمی کمتر از سه سال بعد از راه‌اندازی، تیم گوگل‌پلاس مجبور شدند ساختمان آرزوها را ترک و به محوطه باز دیگری اسباب‌‌کشی کنند. گوندوترا، مدیر گوگل‌پلاس نیز اعلام کرد در ماه آوریل از این شرکت جدا و «سفر جدید» دیگری را آغاز خواهد کرد. در تمام مدتی که گوندوترا ریاست بخش اجتماعی گوگل را برعهده داشت، با رفتار و تصمیم‌هایش باعث تحریک و الهام‌بخشی کارمندانش و عصبانیت کارمندان بخش‌های دیگر می‌شد. کارمندان مختلفی که به طور مستقیم با وی همکاری کردند می‌گویند مرتباً به سراغ امکانات و ملک‌های بخش‌های دیگر گوگل و تصرف‌شان به نفع گوگل‌پلاس رفته است. دوستی عمیق و نزدیکی زیاد به لری پیج باعث می‌شد در امان باشد و آزادانه هر تصمیمی در گوگل بگیرد اما این وضعیت تا زمانی ادامه داشت که گوگل‌پلاس به شهر ارواح تبدیل نشده بود و کاربران نسبت به یکپارچی با یوتیوب شاکی نشده باشند. بیش از یک سال از جدا شدن گوندوترا و گوگل‌پلاس می‌گذرد ولی هنوز دارد درباره سفر بعدیش اطلاع‌رسانی می‌کند. دو همکار بسیار نزدیک وی می‌گویند هنوز عمیقاً دوست دارد در سفر باشد و البته بسیار آرام و آسوده است. یکی از این همکاران می‌گوید: «هنوز برای بازنشستگی بسیار جوان است. او می‌خواهد کاری را انجام بدهد که دیگران نمی‌توانند.»

دیوید بسبریس که به گوندوترا در راه‌اندازی شبکه اجتماعی گوگل کمک کرده بود؛ ریاست گوگل‌پلاس را برعهده گرفت و مدعی شد گوگل وعده کرده است برای طولانی مدت از بخش شبکه اجتماعی حمایت کند. اما تنها شش ماه پس از این ادعا، بردلی هورویتز مدیر اجرایی قدیمی گوگل جایگزین‌اش شد. هورویتز در بدو ورود تغییر رویکرد گوگل روی سرویس‌های عکس و ویدیو را با عنوان « Google Photos and Streams» مطرح کرد و تا مدت‌ها ازش هیچ خبری نبود تا اخیراً که دوباره با یک پست به نام « Streams, Photos, and Sharing» در وبلاگ‌اش خبرهای تازه‌ای درباره گوگل‌پلاس منتشر کرد. در رویکرد جدید، گوگل می‌خواهد موضوع شکست خورده استریم ویدیو را از شبکه‌های اجتماعی مجزا کند و برعکس روی دیگر ویژگی‌های بارز مانند اشتراک‌گذاری عکس متمرکز شود. هورویتز در پست‌اش می‌نویسند: «گوگل‌پلاس می‌خواهد روی انجام چیزی تمرکز کند که هم‌اکنون نیز به خوبی انجام می‌شود: کمک به میلیون‌ها کاربر در سراسر دنیا تا بتوانند با علاقه‌مندی‌شان ارتباط برقرار کنند. هر جنبه از این محصول که تا کنون نتوانسته این کار را انجام دهد، باید بتواند انجام دهد یا بازنشسته شود.»

«مرگ آهسته گوگل‌پلاس به خوبی تصویری از یک شرکت بزرگ فناوری را نشان می‌دهد که وقتی با تهدیدی روبرو می‌گردد، شروع به تلاش می‌کند و بعد در این نوآوری شکست می‌خورد.»

از صحبت‌های مدیر گوگل‌پلاس این‌طور استنباط می‌شود که گوگل در رویکرد جدید به جای تمرکز روی فیس‌بوک و تلاش برای رقابت با او، روی منابعی سرمایه‌گذاری می‌کند که بتوانند برایش محصولات اجتماعی مناسبی مانند برنامه Photos فراهم کنند. این برنامه‌ها می‌توانند مزایای زیادی برای گوگل ایجاد کنند. برایان بلاو، تحلیلگر گارتنر دراین‌باره می‌گوید: «من تصور می‌کنم در این بازه زمانی برای گوگل وجود یک شبکه اجتماعی صرف اهمیت نداشته باشد اما داشتن یک نقطه اتصال به شبکه‌های اجتماعی مهم است.» بسیاری از ما کمی محتاطانه درباره گوگل‌پلاس صحبت می‌کنیم چون پشت‌ سرش شرکتی به نام گوگل قرار دارد. خود گوگل نیز احتیاجی ندارد اعلام کند «گوگل‌پلاس مرده است». شاید چندین سال بعد، یکی از کارمندان گوگل بتواند رازهای دیگری از داستان گوگل‌پلاس را برملا کند.

ویکیپدیا چطور اداره می‌شود؟

 به گزارش فنافر، ویکیپدیا ششمین وب سایت محبوب در جهان است. این ابزار سریع‌ترین راه برای پیدا کردن پاسخ هر نوع سوالی است. البته می‌توانید منابع تخصصی و معتبر‌تری را برای پاسخ سوال‌هایتان در اینترنت بیابید ولی هیچ منبعی جامع‌تر از ویکیپدیا نیست. با این‌حال اندکی از میلیون‌ها کاربر ویکیپدیا به این می‌اندیشند که محتوای آن از کجا تأمین می‌شود، یا اینکه چرا سایتی که دست‌کاری مطالب آن برای همگان آزاد است به هم نمی‌ریزد. با وجود اقیانوسی از محتوا، این زیربنای اطلاعاتی محصول جمعیت کوچکی از داوطلبان است. رشد پایدار ویکیپدیا به این گروه خودگردان و فرهنگ سازمانی‌ای که در طول زمان ایجاد کرده‌اند بستگی دارد.

ویکیپدیا ششمین وب سایت محبوب در جهان است. این ابزار سریع‌ترین راه برای پیدا کردن پاسخ هر نوع سوالی است. البته می‌توانید منابع تخصصی و معتبر‌تری را برای پاسخ سوال‌هایتان در اینترنت بیابید -نظیر دایره‌المعارف فلسفی استنفورد- ولی هیچ منبعی جامع‌تر از ویکیپدیا نیست. نسخۀ‌ انگلیسی ویکیپدیا، بزرگ‌ترین نسخه در بین ۲۸۷ زبان مختلف، هم اکنون حاوی بیش از چهار و نیم میلیون مدخل است، و هر کدام از ۱۱ نسخهٔ دیگر، به‌تنهایی بیش از یک میلیون مدخل دارند.
تعداد کمی از ده‌ها میلیون کاربر ویکیپدیا به این می‌اندیشند که محتوای آن از کجا تأمین می‌شود، یا اینکه چرا سایتی که منابع آن به صورت جمعی تأمین شده و دست‌کاری مطالب آن برای همگان آزاد است (حداقل از نظر تئوریک)، به هم نمی‌ریزد. محتوای ویکیپدیا، همانند گوگل، جاری و سیال است، بی‌آنکه سرچشمهٔ آن برای کسی اهمیتی داشته باشد. درعین حال، صرف وجود این‌همه مطلب، خود معجزه‌ای چشمگیر است. با وجود اقیانوسی از محتوا، این زیربنای اطلاعاتی محصول جمعیت کوچکی از داوطلبان است. در حال حاضر تنها حدود ۳۰۰۰ ویراستار بیش از صد ویرایش در ماه را در بخش زبان انگلیسی ویکیپدیا اعمال می‌کنند، در حالیکه در اوایل سال ۲۰۰۷ میلادی تغییرات توسط بیش از ۴۷۰۰ نفر اعمال می‌شد. این کاربران متعهد، بدون هیچگونه جهت‌دهی درونی یا شناسایی بیرونی، میلیون‌ها صفحه از محتوای سایت را خلق، بازنگری و نگهداری می‌کنند.
اما درواقع آن‌ها این کار را برای شما انجام نمی‌دهند. «ریچارد جنسن» یکی از ویراستاران ویکیپدیا در مقاله‌ای که در سال ۲۰۱۲ میلادی در ژورنال تاریخ

اگر ویکیپدیا در نهایت محو شود، دلیلش را باید در بستر فرهنگی جستجو کرد که آغاز فعالیتش هوشمندانه بود، ولی سپس از پویایی به رخوت تنزل کرد.

نظامی به چاپ رسید می‌نویسد، ویکیپدیا «توسط ویراستاران و به نفع ایشان اداره می‌شود.» (جنسن، استاد تاریخ بازنشسته و دانشمندی معتبر، در بین ویراستارهای ویکیپدیا از نوادر است.) برعکس کمک به ساخت نرم‌افزارهای رایگان، کار با ویکیپدیا مزیت شغلی کمی دارد. این کار یک سرگرمی است که ترکیبی از پاداش درونی و اجتماعی را در بر دارد. مردم ویکیپدیا را ویرایش می‌کنند، صرفا به این دلیل که از این کار لذت می‌برند. ‌
و این همزمان نبوغ و آسیب‌پذیری این سازمان را می‌رساند. رشد پایدار ویکیپدیا — در واقع حضور پایدارش— به این گروه خودگردان و فرهنگ سازمانی‌ای که در طول زمان ایجاد کرده‌اند بستگی دارد. ولی ساختاری باز که خلق این‌ همه مدخل راجع به این همه موضوع را ممکن کرد، حملات پایان‌ناپذیری را نیز از جانب ویرانگران و سایر کنشگران مغرض به خود می‌بیند. این امر ویراستاران وقت را بر آن داشت که، برای تضمین همگرایی ویکیپدیا، نسبت به ورود ویراستان جدید حساس و حتی دشمن شوند. اگر ویکیپدیا در ‌‌نهایت محو شود، دلیلش را باید در بستر فرهنگی جستجو کرد که آغاز فعالیتش هوشمندانه بود، ولی سپس از پویایی به رخوت تنزل کرد.
البته هنوز ویکیپدیا از پویایی بالایی برخوردار است. «داریوش جمیلنیاک»، دانشمند برجسته و استاد مدیریت دانشگاه کومینسکی در ورشو، همانند جنسن، از اندک دانشگاهیانی است که به شدت با ویکیپدیا همکاری می‌کنند. (او یکی از ۴۰ نمایندهٔ جهانی ویکیپدیا است، کاربری که از بالا‌ترین مزیت فنی برخوردار است.) او در کتاب علم همگانی؟ قوم‌نگاری ‌ویکیپدیا[۱]، که در ماه مه سال ۲۰۱۴ توسط انتشارات دانشگاه استنفورد به چاپ رسید، مطالعه قوم‌نگارانۀ وسیعی از فرهنگ متناقض ویکیپدیا که همزمان تساوی‌گرایانه و سلسه‌مراتبی؛ قانون‌مدار و اجماع‌مدار؛ و مشارکتی و ناسازگارانه است، اراِیه می‌دهد.
جمیلنیاک در مقدمهٔ کتابش توضیح می‌دهد که «سعی بر حل معمای چرایی عملکرد طرح سازمانی و بی‌همتای ویکیپدیا دارد؛ این طرح نباید کارآیی داشته باشد، ولی دارد.» یک چالش این است که —با این‌که تعداد افراد درگیر کم است— ویکیپدیا چندان گروه منظم و منسجمی نیست. در واقع در ویکیپدیا هیچکس مسئول نیست. (حتی یکی از بنیان‌گذاران ویکیپدیا، «جیمی

برخلاف تصور رایج، بحث‌بر‌انگیز‌ترین صفحات ویکیپدیا معمولاً صفحات با ثبات و مهم هستند، چرا که ویراستاران با عقاید متفاوت اطلاعاتی اضافه می‌کنند، البته این اطلاعات تابع قوانین ویکیپدیا مبنی بر بی‌طرف بودن و منبع‌داشتن است.

ویلز» نقش خود را در ویکیپدیا به عنوان پادشاه بریتانیا بیان می‌کند.) به غیر از موارد نادر، ویکیپدیا انجمنی خودگردان و بدعنق است که بعد از مناظره‌های متمادی به اجماع تکیه می‌کند.
اعضای ویکیپدیا سیستمی حرفه‌ای از قوانین و کنترل‌ را، بدون مدیریت مرکزی، طراحی کرده‌اند که با پنج اصل زیر شروع می‌شود:
۱) ویکیپدیا یک دایرةالمعارف است.
۲) دیدگاه ویکیپدیا کاملا بی‌طرفانه است.
۳) محتویات ویکیپدیا رایگان است و هر‌ کس می‌تواند از آن استفاده کرده و آن را ویرایش و منتشر کند.
۴) ویراستاران باید با همدیگر با احترام و نزاکت برخورد کنند.
۵) ویکیپدیا قوانین قاطع و محکمی ندارد.
دیدگاه بی‌طرفانهٔ ویکیپدیا، با دو «سیاست محتوایی اصلی» دیگر همراه است: اثبات‌پذیری و منع پژوهش اولیه، که با همدیگر به این معناست که «همۀ محتویات ویکیپدیا باید قابل استناد به یک منبع قابل اعتماد و چاپی باشند.» یک ویراستار نمی‌تواند تنها یک واقعیت را اضافه کند. (مثلا در یک مورد، «فیلیپ راث» از ویکیپدیا درخواست کرد که توضیحات دربارۀ اصالت رمانش  لکه انسانی را اصلاح کند. او پاسخی به این مضمون از یکی از مسوولان ویکیپدیا دریافت کرد: «متوجه منظور شما هستم که نویسندهٔ اثر بالا‌ترین مقام مسوول آن است، ولی ما نیازمند منابع ثانویه هستیم.»
اثربخشی قوانین مستلزم اعمال و تفسیر هستند. بالاخره فردی و به شیوه‌ای باید قدرت را اعمال کند. برخلاف آنچه عبارت «نظم خودبه‌خودی» پیشنهاد می‌کند، چنین نظمی بدون کنترل عمودی و بطور جادویی حاصل نمی‌شود. این نتیجهٔ تصمیمات غیرمرکزی و کوچک بسیاری است. در مورد ویکیپدیا، چنین تصمیماتی با این فعالیت‌ ساده‌ آغاز می‌شوند: نگارش مداخل دائرةالمعارف. ویراستاران تغییراتی را در مقالات اعمال می‌کنند، مرجع و تصویر اضافه می‌کنند، ویرایش‌های نامناسب را تغییر داده یا خنثی می‌کنند. تقریباً همه تمرکز عده‌ای بر کنترل مواردی نظیر خشونت، تغییراتی که با نیت بد انجام می‌گیرند و نقض راهنمای ویکیپدیا است. برخلاف تصور رایج، بحث‌بر‌انگیز‌ترین صفحات ویکیپدیا معمولاً صفحات با ثبات و مهم هستند، چرا که ویراستاران با عقاید متفاوت اطلاعاتی اضافه می‌کنند، البته این اطلاعات تابع قوانین ویکیپدیا مبنی بر بی‌طرف بودن و منبع‌ داشتن است. به عنوان مثال، مدخل «جورج بوش» بسیار مفصل و غیراحساسی است. عبارات غلوآمیز و سوگیرانه به تدریج در حال محو شدن هستند.
ویکیپدیا در صفحات بحث و گفتگو اختلافات محتوای مقالات را به مناظره می‌گذارد. اختلاف‌ها تنها وقتی به پایان می‌رسند که نتیجه مورد توافق همه اعضاء بدست آمده باشد. (لذا اصرار و پافشاری به اندازهٔ استدلال در

مساوات گرایی که توسط ویکیپدیا اظهار شده به این معناست که مقام و جایگاه ویراستار در دنیای خارج از ویکیپدیا، از جمله تخصص عمیق او در موضوعی خاص، در ویکیپدیا اعتباری ندارد. اما سلسه مراتب داخلی هنوز پابرجاست.

تصمیم‌گیری موثر است. به اعتراف جمیلنیاک «به ستوه آوردن مخالفان راهکاری رایج در بین ویراستاران مجرب ویکیپدیا است. خود من بار‌ها به این روش متوسل شده‌ام.») ویکیپدیایی‌ها همچنین در مورد مسائل سازمانی (نظیر ارتقاء ویراستاران واجدالشرایط به سمت مسئول؛ رایج‌ترین سمت مدیریتی) مناظره می‌کنند. آن‌ها بررسی می‌کنند که چه قوانین جدیدی را به کار گیرند و تا چه حد افرادی را که قوانین را زیر پا می‌گذارند تحریم کنند. چنین مناظره‌ها و بحث‌هایی به شرکت‌کننده‌گان حس قوی تعلق و وابستگی می‌بخشد.
همهٔ این فعالیت‌ها باعث می‌شوند که ویکیپدیا به خوبی فعلی‌اش فعالیت کند. حتی ویکیپدیایی‌های دلسوز اعتراف می‌کنند که این فعالیت‌ها هزینه‌های سنگینی نیز در بر دارد. به نوشتهٔ جمیلنیاک «نظارتی که همکاران ویکپیدیایی برروی یکدیگر اعمال می‌کنند‌ واقعاً بالاست.» به گفتهٔ او، «رفتار همه ضبط شده و کنترل شرکت‌کنندگان به‌وسیلهٔ درجهٔ بالایی از قوانین و روش‌ها حتی برای سازمانی دیوان‌سالار عجیب به نظر می‌رسد.»
از حیث نظری، هر کس می‌تواند به مقالات ویکیپدیا کمک کند و هر کس می‌تواند سیاست یا قانون جدیدی پیشنهاد کند. در واقع، عملکرد ویکیپدیا همانند یک انجمن بسته است که از علم روشمند و نوعی مقاومت خشن ولی نامحسوس برای دفع سایرین استفاده می‌کند. مساوات گرایی که توسط ویکیپدیا اظهار شده به این معناست که مقام و جایگاه ویراستار در دنیای خارج از ویکیپدیا، از جمله تخصص عمیق او در موضوعی خاص، در ویکیپدیا اعتباری ندارد. اما سلسه مراتب داخلی هنوز پابرجاست. مقام ویراستار از تسلط بر قوانین در حال ازدیاد ویکیپدیا، درگیر شدن در مناظرات انجمن و بدست‌آوردن سابقهٔ سختکوشی نشأت می‌گیرد. همچنین، تعداد ویرایش‌های محض نیز بسیار مهم است و همانطور که جمیلنیاک گلایه می‌کند، «هزار اصلاح جزئی کمک بیشتری به جایگاه سازمانی می‌کند تا خلق یک مقالهٔ بی‌عیب و نقص هزار کلمه‌ای.»
سیاستگذاری‌های رسمی ویراستاران را ملزم می‌کند که اشتباهات غیرمغرضانه تازه‌واردان را تحمل کنند («لطفا تازه‌واردان را گاز نگیرید»)، ولی ویراستاران فعال معمولاً تغییرات آن‌ها را بدون توضیح به حالت اولیه برمی‌گردانند. به گفتهٔ جنسن که از سال ۲۰۰۵ میلادی به ویراستاری ویکیپدیا مشغول بوده است، «فعالان در این حوزه ۵ و حتی ۱۰ سال فعالیت کرده‌اند و اشتباهات کوچک را تحمل نمی‌کنند.» او به یاد می‌آورد که درکارگاهی که راه انداخته بود، یک متخصص شناخته‌شده در زمینهٔ تاریخچهٔ مونتانا سعی

این نگرش که عده‌ای را در مقابل دیگران قرار می‌دهد آینده‌ی ویکیپدیا را تهدید می کند، چرا که ویراستاران فعلی رانده می‌شوند و جایگزین نمی شوند.

کرده بود پاراگرافی را به سایت اضافه کند. مطلب مورد نظر توسط ویکیپدیا فوراً حذف شد.
یکی از دلایل عدم اعتماد ویراستاران به اعضای جدید، تجربه‌های تلخ است. به گفتهٔ جمیلنیاک در مصاحبه‌ای، «اگر شما وقت بگذارید و آخرین تغییرات را مروری بکنید، بعد از یکی دو ساعت این احساس به شما دست می‌دهد که اکثر افراد دنیا دانش‌آموزان مقطع ابتدایی هستند.» برخی ویراستارانِ ویرانگر متن مقاله را با حروف تصادفی جایگزین می‌کنند. ویرایش، به جای ارتقاء محتوای مقاله، معمولاً به عنوان یک پادزهر علیه خراب‌کاری ویراستاران مغرض جا افتاده است. ممکن است جمیلنیاک و سایرین از تأکید ویکیپدیا بر تعداد ویرایش‌ها انتقاد کنند، اما ارزش دادن به تعداد بالای ویرایش، حتی اگر از روی رقابت باشد، فایده‌ای نهفته دارد: ویراستاران را تشویق می‌کند که به کشف و اصلاح تخریب بپردازند. نظارت بی‌پایان، محتوای سایت را از فرسودگی محافظت می‌کند.
اما نگرش ویکیپدیا که عده‌ای را در مقابل دیگران قرار می‌دهد، آیندهٔ ویکیپدیا را تهدید می‌کند؛ زیرا ویرایشگران فعلی رانده شده و جایگزین نمی‌شوند. شغل «آدریان وادویتز»، دانشمند ادبی و ویرایشگر تحسین شدۀ ویکیپدیا که آوریل گذشته از صدمات صخره نوردی جان سپرد، را در نظر بگیرید. او ویرایش‌هایش را در سال ۲۰۰۴ آغاز کرد و در ‌‌نهایت در بیش از ۴۹۰۰۰ مورد به ویرایش سایت کمک کرد. از جمله کمک‌های او، ایجاد مداخل بسیاری در زمینهٔ زنان نویسنده و تاریخ زنان است. ولی کمک‌های اولیه او امروزه هرگز نمی‌توانست پایدار بماند. با اعلام اینکه کتاب پاملا[۲] نوشتهٔ «سموئل ریچاردسون» «سنت نگارش رمان‌های معرفتی را پایه‌گذاری کرد» و «استفادۀ هنرمندانه از نقل قول غیرمستقیم و کنایه در ‌‌نهایت باعث شد [جین] آستین به یکی از تأثیرگذار‌ترین و مورد تحسین‌ترین رمان‌نویسان اوایل قرن نوزده تبدیل شود.» خلاصه‌نویسی وادویتز قانون ممنوعیت تحقیقات اولیه را نقض کرده و فاقد پانویس منابع معتبر بود. در آن زمان، ویرایش‌های او پایدار ماند و این ویرایش‌ها زمینه را برای مقالاتی که امروزه پانویس دارند فراهم کرد.
ولی ویکیپدیای بالغ و محتاط امروز، چنین همکاری‌های قانون‌شکنانه را، هرچند که با حسن‌نیت انجام بگیرد، به جای اصلاح و تکمیل تدریجی،

گر ویکیپدیا محصولی کامل و تمام‌شده بود، هیچ کدام از این مسائل دیگر اهمیتی نداشت. ولی اینطور نیست. با گذشت زمان، مطالب بیشتر و بیشتری اضافه شده و بسیاری از مقالات هنوز از کیفیت مقالات دائرةالمعارف برخوردار نیستند.

فوراً خنثی می‌کند. وادویتز دقیقاً از افراد مطلع و مشتاقی بود که ویکیپدیا نیاز داشت. اما احتمالاً کسانی که جای او را می‌گیرند از ترس عرصه را ترک می کنند. مطالعه‌ای توسط «آرون هفیکر»، یکی از محققان بنیاد ویکیپدیا، به این نتیجه رسید که در سال ۲۰۱۱ میلادی کمتر از ۱۰ درصد «تازه‌واردان شایسته» که تغییراتی را با حسن‌نیت انجام دادند، فعالیت ویرایشی خود را برای حداقل دو ماه ادامه داده‌اند. درحالی‌که در نیمهٔ اول سال ۲۰۰۶ میلادی، این تعداد به بیش از ۲۵ درصد می‌رسید؛ سالی که انجمن ویراستاران هنوز در حال رشد بود.
اگر ویکیپدیا محصولی کامل و تمام‌شده بود، هیچ کدام از این مسائل دیگر اهمیتی نداشت. ولی اینطور نیست. با گذشت زمان، مطالب بیشتر و بیشتری اضافه شده و بسیاری از مقالات هنوز از کیفیت مقالات دائرةالمعارف برخوردار نیستند. یک صفحهٔ خوب ویکیپدیا پایبند به قوانین بیطرفی و منبع‌داشتن است. اما احتمالاً تکه‌های جسته و گریخته‌ای از واقعیت را، بدون زمینه‌ای که دلیل انتخاب این واقعیت‌های خاص را توضیح دهد، اراِیه می‌دهد. به همین دلیل، مثلاً، مورخ ملکم روربو، نویسندهٔ کتابروزهای طلا: یورش طلا در کالیفرنیا و ملت آمریکا [۳]، مقالهٔ مربوط به یورش طلا در کالیفرنیا را به عنوان «کلکسیونی از اطلاعات متفرقه که اکثرشان دقیق هستند» توصیف می‌کند. مسلماً این امکان وجود دارد که مقالاتی که زمینه بحث را نیز توضیح می‌دهند، با رعایت قوانین نوشت، ولی این مستلزم آن است که ویراستاران هم از مهارت نوشتاری و علم موضوع مورد بحث برخوردار باشند. ‌
یک دا‌یرةالمعارف اینترنتی با چالش‌هایی رو‌به‌رو می‌شود که دایرةالمعارف‌های چاپ شده هرگز با آن‌ها مواجه نشده‌اند. جمیلنیاک با تحیر می‌‌پرسد: ویکیپدیا چگونه محتویاتش را با تکنولوژی عینک گوگل وفق می‌دهد؟ صفحات چندزبانهٔ گوگل چگونه سرویس اتوماتیک ترجمه را به ‌کار می‌گیرند؟ دستیابی به آینده‌ا‌ی نامعلوم، نیازمند انعطاف‌پذیری همراه با دیوان‌سالاری و بحث‌های مستدل بی‌پایان است. در این زمینه، ویکیپدیا فاقد زیرکی مورد نیاز است. ‌
البته به طور تجربی، شرط‌بندی بر سر عاقبت ویکیپدیا همیشه کار احمقانه‌ای بوده است. به گفتهٔ جمیلنیاک، «در طول ۱۱ الی ۱۲ سال گذشته، خلاف این نظریه که این انجمن خودش را از درون منفجر می‌کند ثابت شده است.» ولی خطرات سن بلوغ را نیز باید در نظر گرفت. میانسالی ویکیپدیا چطور خواهد بود؟

منبع: ترجمان

شبکه‌های اجتماعی با سرعت در حال تسخیر جهان

 به گزارش فنافر، آمارهای زیر نشان‌دهنده‌ی رشد روزافزون شبکه‌های اجتماعی در جهان است. شبکه‌هایی که هر روز بر تعداد کاربران و دامنه نفوذشان می‌افزایند، از نظر اقتصادی به سرعت رشد می‌کنند و بر فرهنگ، اقتصاد و حتی مسائل سیاسی در جهان اثرآفرینی می‌کنند.

• در سال ۲۰۱۳، تقریبا از هر ۴ نفر مردم جهان، یک نفر عضو شبکه‌های اجتماعی بوده‌اند.
• ۸۹ درصد از کاربران اینترنت که بین 18 تا 29 سال سن دارند، عضو شبکه‌های اجتماعی هستند.
• فیس‌بوک بیش از یک میلیارد و دویست میلیون کاربر فعال ماهانه دارد.
• تعداد کاربران فعال گوگل پلاس در ماه، بیش از 540 میلیون است.
• لینکداین توانسته بیش از ۱۸۷ میلیون متخصص را به شبکه اجتماعی‌اش جذب نماید.
• به طور میانگین ماهانه ۲۰۰ میلیون نفر در اینستاگرام، اطلاعات خود را با دیگران به اشتراک می‌گذارند.
• برنامک چینی وی‌چت، تنها پس از گذشت دو سال از ارائه‌اش، توانسته ۴۰۰ میلیون مخاطب را به خود جلب کند.
• 

 اما خوب است مقداری به عقب برگردیم و از منظری دیگر به موضوع بنگریم:

بشر همواره به ایجاد ارتباط با همنوع خود علاقمند بوده است: انسان‌های اولیه تلاش می‌کردند تا با استفاده از حکاکی بر دیوار غارها، پیام خود را به یکدیگر برسانند و یادگاری از خود برای آیندگان بر جای گذارند. بعدها با ابداع زبان گفتاری و نوشتاری، برقراری ارتباط آسان‌تر شد و انسان‌ها می‌توانستد به راحتی‌ با یکدیگر ارتباط برقرار کنند. اما بشر به همین مقدار بسنده نکرد؛ او در اندیشه برقراری ارتباط در فاصله‌های دورتر بود. پیام‌رسانی با استفاده از آتش و دود، نگاشتن کتابها، ایجاد چاپارخانه‌ها و شبکه‌های پستی اولیه همه نشان از تلاش‌ بشر در ایجاد ارتباط داشت. با ابداع صنعت چاپ و پیشرفت صنعت حمل و نقل،‌ این روند سرعت گرفت: هر پیام‌ و مطلب می‌توانست در تعداد وسیع نگاشته شده و به اقصی

متاورس چیست؟

 به گزارش فنافر، فراتر از مفهوم دنیای مجازی، ‌مفهومی با عنوان متاورس (Metaverse) مطرح است که از ترکیب دنیای مجازی، واقعیت افزوده و اینترنت حاصل می‏شود. کلمه متاورس از ترکیب دو کلمه متا (Meta) به معنای فرا و یونیورس (Universe) به معنای جهان ایجاد شده است و به طور خاص برای توصیف ترکیبی از اینترنت پیشرفته، دوام و اشتراک‏گذاری فضاهای مجازی سه‌بعدی در قالب یک دنیای مجازی به کار می‌رود. برای توسعه چنین فضایی به استاندارها، رابط‌ها و پروتکل‌های ارتباطی خاصی بین و درون سامانه‌های محیط مجازی نیاز است که هنوز در حال توسعه هستند.

کارگروه‏ها و همکاری‏های متعددی برای ایجاد انواع استانداردها و پروتکل‏هایی که برای پشتیبانی از چنین مفهومی نیاز است شکل گرفته است از جمله:

• کارگروه طراحی استاندارد برای اجزای مجازی سامانه‌ها، از سال 2010 تاکنون
• استاندارد ویژگی‌های اشیای دنیاهای مجازی
• ISO/IEC 23005-4:2011
• Virtual World Region Agent Protocol (VWRAP) IETF (2009–2011)
• The Metaverse Roadmap, (2006–2007)
• The Open Source Metaverse Project, (2004–2008)

سهم اینترنت برای هر ایرانی چقدر است؟

به گزارش فنافر، براساس شاخص های دسترسی عام مردم به فناوری اطلاعات و ارتباطات که طبق نظام پایش شاخص های ICT سازمان فناوری اطلاعات ایران تا پایان سال ۹۳ برآورد شده است، ضریب نفوذ تلفن ثابت در ایران به ازای هر ۱۰۰ نفر جمعیت ۳۷.۶۶ درصد و ضریب نفوذ مشترکان تلفن همراه به ازای هر ۱۰۰ نفر ۹۲.۲ درصد است.

سرانه ۱۷ کیلوبیتی پهنای باند به ازای هر ایرانی

در همین حال میزان پهنای باند استفاده شده اینترنت بین الملل ۱۰۷۶۹۰ گیگابیت بر ثانیه و میزان پهنای باند تجهیز شده اینترنت بین الملل ۱۸۷۱۰۰ مگابیت برثانیه برآورد می شود. این درحالی است که میزان پهنای باند اینترنت بین الملل به ازای هر کاربر اینترنت ۱۷ کیلوبیت بر ثانیه تخمین زده می شود.
طبق آخرین وضعیت فناوری اطلاعات و ارتباطات کشورهای جهان که در سال ۲۰۱۳ و براساس گزارش اندازه‌گیری جامعه اطلاعاتی منتشر شد سرانه پهنای باند هر کاربر در ایران حدود ۴ کیلوبیت بر ثانیه بوده است.
طبق شاخص های فناوری کشور، میزان پهنای باند اینترنت داخلی ۱۲۲۸۸۰۰ مگابیت بر ثانیه است.
۵۲ درصد مردم رایانه شخصی دارند
در این بررسی ها مشخص شد که ۵۷ درصد خانوارهای ایرانی به رادیو و ۹۸.۴ درصد به تلویزیون دسترسی دارند. همچنین ۹۷.۶ درصد مردم دارای تلفن و ۵۲.۴۷ درصد نیز دارای رایانه شخصی هستند.
دسترسی ۱۷ درصد خانوارهای روستایی به اینترنت
میزان دسترسی خانوار شهری به اینترنت ۴۴.۷۳ درصد و دسترسی خانوار روستایی به اینترنت ۱۷.۵ درصد اعلام شده است.
در همین حال ۹۴.۲ درصد جمعیت کشور تحت پوشش سیگنال های شبکه موبایل قرار دارند.
ضریب نفوذ ۳۹ درصدی اینترنت
در بخش شاخص های استفاده از فناوری اطلاعات و ارتباطات نیز ضریب نفوذ کاربران اینترنت ۳۹.۳۵ درصد براساس تناوب استفاده از این فناوری اعلام شده است.
در این بررسی ها مشخص شد ۴۵.۹ درصد افراد از رایانه و ۶۱.۵ درصد از موبایل استفاده می کنند.
۱۱ درصد ایرانی ها مشترک اینترنت موبایل
همچنین ۹.۶ درصد افراد مشترک اینترنت باندپهن ثابت و ۱۰.۹ درصد مشترک اینترنت باندپهن سیار (موبایل) هستند که این آمار مربوط به پایان پاییز سال ۹۳ است.
طبق این بررسی ها ۱۰۰ درصد روستاهای بالای ۷۰ خانوار در کشور دارای مرکز خدمات ارتباطی و فناوری اطلاعات روستایی هستند.

بلوغ زودرس نوجوانان نتیجه انیمیشن‌های غیر اخلاقی غربی

چرا باید ۹۰ درصد شبکه های ماهواره ای برای خود آمریکایی‌ها که خود تولید کننده محتوای این شبکه ها هستند، بسته باشد، اما برای ما تمام شبکه های ماهواره ای باز باشد.

به نقل از حوزه حجت الاسلام محمد جواد محمودی امروز در کلاس آموزشی «شیوه های دعوت به نماز» در بین طلاب، اساتید، نخبگان و مبلغان بسیج طلاب که در حوزه علمیه استان یزد برگزار شد، با اشاره به اینکه از روش هایی که دشمن در جنگ نرم و شبیخون فرهنگی علیه این نظام در پیش گرفته، سرمایه گذاری بر روی کودکان و نوجوانان ایرانی است، اظهار داشت: امروز مشاهده می شود کارتون هایی که با هزینه‌های گزاف در غرب تولید شده است بدون هیچ هزینه ای به راحتی در دسترس بچه های ما در خانواده ها قرار می‌گیرد و اینجاست که این سوال در ذهن ایجاد می شود که چرا با وجود اینکه ما در تحریم های اقتصادی، تکنولوژی، علمی و.. هستیم چرا اینگونه راحت فیلم ها و تولیدات فرهنگی غرب به صورت رایگان در اختیار ما قرار می گیرد.

چرا تولیدات فرهنگی غرب برای ما تحریم نیست؟
کارشناس حوزوی، گفت: چرا باید 90 درصد شبکه های ماهواره ای برای خود آمریکایی ها که خود تولید کننده محتوای این شبکه ها هستند بسته باشد، اما برای ما تمام شبکه های ماهواره ای باز باشد.
وی گفت: باید اعتراف کرد که غرب با برنامه ریزی و هزینه هایی که در زمینه ساخت انیمیشن ها و شخصیت های کارتونی داشته موفق بوده و به نوعی توانسته افکار کودکان ما را در غفلت خانواده ها و کم کاری حوزویان و مسئولین شکل دهد.
وی گفت: 90 درصد افرادی که در شرکت‌های سازنده فیلم های انیمیشنی و کارتنی غیر اخلاقی کار می کنند هم جنس باز هستند.
وی گفت: مشاهده می شود در برخی از خانواده ها دختران و پسران تحت تاثیر شخصیت های فیلم ها و کارتن های غربی که در واقع پشت آن یک استراتژی خاصی است، در بسیاری از موارد جلوی خانواده ها خود می ایستند و با کمال بی ادبی با والدین خود صحبت می کنند.
غفلت از نقش بی بدیل پیام های غیرمستقیم
حجت الاسلام محمودی خاطرنشان کرد: هر پیامی که به صوت غیرمستقیم به فرد داده شود، بر روی فرد تاثیر بیشتری خواهد گذاشت که نمونه این پیام غیرمستقیم عکس ها و نوشته های پنهانی است که از دل یک تصویر فیلم یا عکس نمایان می شود و فرد بدون این‌که خود متوجه شود، بر رویش تأثیر می گذارد.
وی اضافه کرد: با توجه به این‌که پیام مستقیم زننده بوده و در بسیاری از موارد مخاطب را می رنجاند، از روش غیر مستقیم باید بهره برد که متأسفانه روحانیون و حوزویان ما تاکنون در استفاده از این ظرفیت بزرگ نهایت استفاده را نکرده اند.
وی گفت: هر آنچه که در قالب یک تصویر به صورت غیرمستقیم به فرد نشان داده شود تا 68 درصد بر روی ذهن مخاطب تاثیر خود را خواهد گذاشت، تا اینکه فرد برای مثال بر روی منبر رود و بگوید مثلاً نماز بخوانید و یا این‌که تقوا خوب است و....
وی تصریح کرد: سرمایه گذاری دشمن بر روی فرزندان ما با ساخت فیلم ها و انیمیشن های غیر اخلاقی، سبب شده تا فرندان ما با بلوغ زودرس مواجه شوند و با توجه به بالا رفتن سن ازدواج ها، نوجوانان و جوانان ما مشکلات فراوانی را پیش روی خود ببینند.
وی با اشاره به سخن مقام معظم رهبری (هرآنچه که در قالب هنر بیاید اثر گذار تر خواهد بود) افزود: متأسفانه دشمن از هنر در راستای اهداف خود، در زمینه های مختلف به ویژه ساخت فیلم و انیمیشن تاکنون نهایت استفاده را برده اما ما نتوانسته ایم از ظرفیت های عظیم هنر بهره ببریم.
اهمیت یهودیان به پوشش و تفکیک جنسیتی در مدارس
حجت الاسلام محمودی، بیشترین آمار ایدز را متعلق به کشور آمریکا و در ادامه عربستان دانست و تصریح کرد: آمریکایی ها با توجه به تبعات روابط نامشروع که اکنون دامن گیر جامعه آن ها شده سعی دارند با ساخت برنامه های تاثیر گذار به خصوص تولید فیلم و مستند در این زمینه خود را از این مخمسه نجات دهند.
وی خاطرنشان کرد: طبق آمارها کمترین میزان مبتلایان با ایدز متعلق به کشور اسرائیل است و برخلاف تصور خیلی ها اسرائیلی ها درست است که دینشان تحرف شده اما آن ها بسیار مقید به امور دینی هستند و بر همین اساس دیوار حائلی دورتادور خود کشیده اند زیرا معتقدند که باید فرزندان آن‌ها دانشمند شود تا در آینده جهان را اداره کنند به همین دلیل به پوشش خود اهمیت می دهند و حتی بین دخترها و پسرها در اتوبوس های دانشگاه و سرکلاس های درس یک پرده وجود دارد.
وقتی اسرائیلی ها به توصیه پیامبر جامعه عمل می پوشانند
وی گفت: با توجه به این‌که از پیامبر اکرم(صلی الله علیه و آله) روایت شده به فرزندان خود سه ورزش سوارکاری، اسب سواری و شنا را آموزش دهید، ولی مشاهده می شود امروز این اسرائیلی ها هستند که در سرزمین خود این سه ورزش را تا کلاس پنجم به بچه های خود آمورش می دهند و ما در این زمینه غفلت کرده ایم
وی گفت: طبق بررسی های انجام شده برخی از دختران ما تحت تاثیر شبکه های ماهواره ای و انیمیشن هایی که ذهن آن ها را در کودکی شکل داده، ماهیانه 300 هزار تومان خرج مواد آرایشی می‌کنند و خود را عروس کرده به خیابان می آورند.
نمادهای شیطان پرستی بر روی برخی سیسمونی ها
حجت الاسلام محمودی در بخش دیگری از سخنان خود گفت: متأسفانه امروز مشاهده می شود دشمن حتی برای نوزادان ما هم برنامه دارد و بر روی بسیاری از سیسمونی های بچه ها نمادهای شیطان پرستی درج شده است.
وی با اشاره به این‌که اگر روحانیون سیره پیامبر(ص) در زمینه‌های مختلف را عملی کنند، بچه های خود و دیگران عاشق آن ها خواهند شد گفت: بزرگان و ائمه ما با فرزندان و بچه های خود و دیگران بازی می کردند.
آموزش کودکان قبل از 7 سالگی ممنوع
وی آموزش کودکان قبل از 7 سالگی را ممنوع دانست و عنوان کرد: بچه ها را قبل از 7 سالگی نباید به مدرسه های قرآنی که صرفاً قرآن به دانش آموزان آموزش می دهند و با بچه ها بازی های مختلف نمی‌کنند برد، زیرا این سبب خواهد شد کودکان در ادامه از قرآن زده شوند.
این پژوهشگر دینی، گفت: به منظور ترغیب کوکان به نماز باید علاوه بر هزینه مادی و خریدن آنچه کودک به آن علاقه دارد، با کودک هم در مساجد و امامزاده ها بازی کرد.
وی ادامه داد: مردم در زمینه های مختلف از جمله ترغیب فرزندان خود به نماز خواندن و... از ما طلبه ها سبک زندگی در این خصوص را انتظار دارند که این کار وظیفه ما طلاب را بیش از بیش سنگین تر می‌کند.
عکس‌العمل مولکول‌های آب در مقابل کلمات
حجت الاسلام محمودی در ادامه بیان داشت: مولکول‌های آب در مقابل کلمات و افکار انسان‌ها سریعاً عکس‌العمل نشان می‌دهند و شکل کریستال های آب لوله کشی و آب رودخانه ای که از یک شهر می گذرد متفاوت است، به گونه ای که شکل کریستال های آب لوله کشی زیباتر از آب رودخانه است؛ یعنی محیط اطراف نیز بر شکل کریستال ها تاثیر گذار است.
وی گفت: به همین دلیل می‌توان گفت تمام اعمال خوب بد و دعاهای ما بروی کریستال های آبی که بدن ما را تشکیل می دهد، تأثیر مثبت و منفی دارد؛ زیرا 70 درصد بدن انسان را آب تشکیل می دهد و با مثبت نگری و اعمال خوب می توان شکل کریستال های بدن را زیبا تر کرد و حتی از بسیاری از بیماری های جسمی نیز جلوگیری کرد و بی شک اعمال نیک و دعا و امیدواری و مثبت اندیشی انسان در دراز مدت می تواند در شکل ظاهری افراد و بدن او نیز تاثیر مثبت بگذارد

یگان ویژه در تلگرام!!/ بعد از وایبر و واتساپ و لاین و...تلگرام جاسوس از آب درآمد؟

به گزارش فنافر، مستندات این گزارش اثبات می‌کند که تلگرام یک هواپیمای کاغذی سفید رنگ در آسمانی آبی نیست بلکه یک اپلیکیشن شناسایی مخفی کار است که می‌خواهد با نفوذ در عمق سخت‌افزار و نرم‌افزار کاربران، اطلاعات آنان را رصد و تخلیه نماید.

در شرایطی که موج احساس عدم امنیت نسبت به محصولات نرم‌افزاری صهیونیستی در حوزه فضای مجازی که به صراحت و با وقاحت هرچه تمام‌تر به تخلیه اطلاعاتی و جاسوسی از دولت ها و ملت ها مشغول می باشند فراگیر شده بود، به ناگاه برنامه پیام رسانی بر بستر تمامی سیستم عامل ها اعلام موجودیت نمود که شعار خود را امنیت قرار داده بود و اینگونه القا می‌کرد که گویا بر آن شده تا نگرانی های کاربران فعال حوزه شبکه های اجتماعی را برطرف نماید. اما آیا تلگرام، اپلیکیشن پیام رسانی که در میان کشورهای جهان، ایرانیان بیشترین استفاده را از آن دارند، به راستی امن است؟!

از آنجا که برخی از اعضای ناتو علی‌الخصوص کشورهای اروپایی مثل آلمان و انگلیس پدران اصلی ایجاد و تشکیل رژیم نامشروع صهیونیستی محسوب می‌شوند و اسناد متقنی نیز دال بر هبه سرزمین فلسطین با همکاری سعودی‌ها به یهودیان مهاجر توسط انگلیس وجود دارد و و آلمان نیز تا بدین روز کماکان بابت دروغ هولوکاست به رژیم اشغالگر فلسطین غرامت می پردازد، اما به نظر می آید توافق جامعی جهت خدمت رسانی حداکثری به منافع صهیونیست ها در پس تعهدات دائمی آنان ایجاد شده که بسیار قابل تامل است.

اما در این مقال قصد آن داریم که پرده از اسرار این محصول مشترک جاسوسی برداشته و زوایای پنهان این ابزار خطرناک را به نمایش عموم گذاشته تا مشخص شود که تلگرام نه نرم افزاری امن برای کاربران بلکه مصحولی در خدمت امنیت دولت های صهیونیستی می باشد.

مدیر سایت تلگرام، پاول دروف و برادر وی نیکولای بوده که مدیر سابق شبکه اجتماعی وی کی (بزرگترین شبکه اجتماعی دنیا بعد از فیس‌بوک) می‌باشد که به زاکربرگ دوم معروف است، جالب آنکه این شبکه ضد اجتماعی جزء سایت های محبوب در سرزمین های اشغالی و در میان صهیونیست هاست.

پاول دروف دارای مدرک دکتری زبان شناسی و از تیزهوش ترین دانشجویان دانشگاه سن‌پترزبورگ بوده و پدر وی نیز از یهودیانی است که استاد فلسفه دانشگاه محسوب می شود و در بدو شروع کلاس های خود قسمت هایی از "کتوویم" قسمت سوم "تنخ" را قرائت می‌کند.

پاول در جریان کودتای آمریکایی اوکراین، دستور سرویس امنیتی روسیه FSB را جهت مسدود سازی صفحات رهبران کودتای اوکراین در شبکه اجتماعی وی کی و دادن اطلاعات لیدرهای میدانی کودتا را رد کرده و عملاً باعث گردید که دولت روسیه که بر سر باقی ماندن اوکراین در اتحاد با خود یا پیوستن به اتحاد دشمنان خود تحت فشار بود، با وی برخورد کرده و وی نیز همراه با اعلام استعفاء خود سندی را دال بر فشار ولادیمیر پوتین و دستگاه امنیتی روسیه در وی کی انتشار داد و اعلام کرد هرگز به روسیه برنخواهد گشت. پاول قبل از خروج از طریق دوست هم دانشگاهی خود با پدر وی "مایکل میری لاشویلی" آشنا می‌شود و همراه با سرمایه وی شرکتی به نام "قلعه دیجیتال" را در آلمان ایجاد می‌کند که مرکز آن در "برلین" قرار دارد.

مایکل میری لاشویلی میلیاردر یهودی – صهیونیست روسی - گرجستانی و صاحب شرکت کسب و کار میری لاشویلی و یکی از بزرگترین تاجران طلا و جواهر دنیا و رهبر کنگره یهودیان روسیه است.

وی تاثیرگذارترین عضو WJC کنگره جهانی یهود بوده و در حال حاضر ساکن تل آویو است. مایکل از حامیان تجهیز ارتش رژیم صهیونیستی به آخرین سلاح های روز دنیا و افزایش بودجه نظامی این رژیم می باشد و بارها در کنگره جهانی یهود این موضوع را مطرح کرده است.

جالب آنکه سرور نرم‌افزار تلگرام در کشور انگلیس و شهر لندن بوده و این سوال بی‌پاسخ مانده که چطور می‌شود که شرکتی در برلین آلمان مستقر می‌باشد چرا باید سرور آن در لندن و آن هم بر یک سرور کاملاً دولتی که سایت های دولتی انگلیس بر آن سوار است باشد؟!

با توجه به اسناد یاد شده شکی نیست که تلگرام صرفاً به این دلیل ایجاد شده که با شعار تضمین امنیت کاربران خصوصاً کشورهای هدف صهیونیست‌ها در برهه‌‌ای که اسناد متقنی در باب جاسوسی و فروش اطلاعات توسط وایبر، واتس آپ و اینستاگرام و... در فضای مجازی پخش گردید و اذهان عمومی را مشوش ساخت در لوای این ادعای دروغین ماموریت جمع آوری اطلاعات کاربران اینگونه نرم‌‌افزارها را بدون وقفه ادامه دهند.

مایکل میری لاشویلی کیست؟

همانطور که بیان نمودیم مایکل میری لاشویلی سرمایه دار صهونیست که رئیس کنگره یهودیان روسیه (RJC)،عضو هیئت رئیسه کنگره جهانی یهود (WJC)، رئیس شرکت قلعه دیجیتال (تلگرام) یکی از اصلی ترین و مشوق همیشگی جنگ طلبی ارتش رژیم صهیونیستی بوده و است.

مایکل میری لاشویلی مدیر شرکت قلعه دیجیتال(Digital Fortress) که مدیر و سرمایه گذار نرم افزار تلگرام می باشد یک مهره امنیتی ساده محسوب نمی شود بلکه بجز مسئولیت های رسمی وی، او را می توان یک مدیر اطلاعاتی دانست.

مایکل میری لاشویلی در کنار معاون شاباک (شین بت)

در عکس زیر مشاهده میکنید مایکل لاشویلی کلاهی بر سر دارد که آرم یا نشان خاصی بر آن حک گردیده که برای کارشناسان نظامی امنیتی آشنا به نظر می آید. کسانی که با نیروهای ارتش اسرائیل آشنایی دارند به خوبی میدانند که هر شهروند صهیونیست مناطق اشغالی فلسطین، یک نظامی محسوب شده و طبق قانون داخلی اسرائیل غاصب باید یک محل خدمت نظامی را برای خود انتخاب کنند و در طول سال در خدمت واحد مربوطه بوده و در شرایط خاص نیز بطور کامل تحت فرماندهی رده نظامی مشخص قرار گیرند.

نشانی که به آن اشاره کردیم آرم "سایرت متکل" (סיירת מטכ"ל،Sayeret Matkal) یگان فوق ویژه ستاد کل فرماندهی و عملیات ارتش اسرائیل می باشد که بالاترین مرجع نظامی در دولت نامشروع صهیونیستی محسوب می گردد. نیروهای این یگان مستقیما از فرماندهی ارشد کل ارتش نجس اسرائیل جنایتکار دستور می‌گیرند. جالب آنکه در شرح ماموریت این یگان فوق ویژه آمده است: این نیروها مسئولیت تمامی «عملیات‌های ضدتروریستی»، «عملیات‌های پنهانی و مخفی در عمق خاک دشمن» و قابلیت «حملات ضربتی هم‌زمان» را بر عهده دارند!

تلگرام

جالب آنکه بسیاری از مسئولین طراز اول رژیم صهیونیستی سابقه حضور یا فرماندهی در یگان سایرت متکل را در پرونده جنایتکارانه خود به ثبت رسانده اند؛ از جمله جلادانی که می توان به نام آنان اشاره کرد؛ ایهود باراک، بنیامین نتانیاهو، شائول موفاز و نفتالی بنت(وزیر فعلی اقتصاد) می باشند که هرکدام در زمان خود فرماندهی این یگان یا بخش هایی از آن را بر عهده داشته اند.

سایرت متکل در حقیقت واحد شناسایی ستاد کل ارتش رژیم نامشروع صهیونیستی محسوب می شود و در جای دیگر از جزئیات ماموریت آن بیان شده است: "(conducting deep reconnaissance behind enemy lines to obtain strategic intelligence)" که ترجمه دقیق آن " انجام شناسایی عمیق پشت خطوط دشمن برای به دست آوردن اطلاعاتی استراتژیک " می باشد.

این یگان فوق ویژه که وظیفه این چنینی را بر عهده دارد صرفاً از افسران خبره اطلاعاتی – عملیاتی ارتش رژیم اشغالگر فلسطین تشکیل گشته و هیچ سربازی حق حضور در این واحد را ندارد، این نیروی فوق ویژه طبق اسناد تنها یگان نظامی - امنیتی رژیم غاصب اسرائیل محسوب می گردد که حتی کیدون (Kidon) نیز در عملیات های خود نیازمند تائید فرمانده این یگان می باشد. با تفاسیر فوق می توان تلگرام را تکاور نخبه اینترنتی ستاد کل ارتش رژیم صهیونیستی دانست که درواقع با شعار دروغین حفظ امنیت و حریم خصوصی کاربران که بعد از رسوایی تخلیه اطلاعاتی جاسوس‌کده‌های همیشه همراه وایبر، واتس آپ و اینستاگرام موج ناامنی را در جامعه کاربران این قبیل شبکه‌های ضد اجتماعی ایجاد کرده بودند، فعالیت خود را آغاز کرد تا براساس ماموریتی که برای این یگان فوق ویژه که در بالا بدان اشاره کردیم ترسیم شده ضمن شناسایی دقیق از خطوط دشمن خود به جمع آوری حداکثری اطلاعات استراتژیک آن اهتمام ورزد.

با این حساب باید دانست که تلگرام یک هواپیمای کاغذی سفید رنگ در آسمانی آبی نیست بلکه یک اپلیکیشن شناسایی مخفی کار است که می خواهد با نفوذ در عمق سخت افزار و نرم افزار کاربران اطلاعات آنان را رصد و تخلیه نماید.

شرکت قلعه دیجیتال ۲ دفتر رسمی در منطقه و شهر بوفالو در نیویورک(دفتر اصلی شرکت) و نیز در برلین آلمان(دفتر دوم) و یک دفتر پوششی به نام ریتز کارلتون در هرتزلیا در سرزمین های اشغالی فلسطین دارد و از نکات مهم و جالب توجه آنست که شرکت و تیم تجاری Vaizra که متعلق به پسر ارشد میخائیل میری لاشویلی و دوست و همکلاسی پاول دروف در دوران دانشگاه نیز می باشد در دو شهر از این شهرها دفتر داشته و به کارهای تجاری مشغول است.

نکته حائز اهمیت دیگر آنست که سند رسمی مدیریت و سرمایه گذاری شرکت قلعه دیجیتال نیز در فیلم ذیل بصورت کامل توضیح داده می شود و اکسل نف به همراه یدزحک میری لاشویلی را به ترتیب عضو هیئت مدیره شرکت قلعه دیجیتال و مدیر اجرایی آن و یدزحک میری لاشویلی را رئیس هیئت مدیره و پدر وی را سرمایه گذار اصلی این شرکت معرفی می نماید.

البته در سایت قلعه دیجیتال مدیرکل (مدیر داخلی) این شرکت را فردی یهودی – آمریکایی به نام مت گربر (Matt Gerber) معرفی نموده است که در سابقه او مدیریت شرکت‌های امنیتی حوزه سایبر که زیرمجموعه دولت آمریکا نیز بوده وجود دارد.

Venture village مرجع خبری اخبار ویژه دنیای تکنولوژی در اروپا که اتفاقاً این شبکه خبری نیز در برلین آلمان مستقر است! به صراحت بیان می دارد که قلعه دیجیتال شرکتی آمریکایی با اصالتی روسی (خانواده میری لاشویلی) در راستای توسعه نرم افزارهاست که مسئولیت ساخت و مدیریت تلگرام را به عهده داشته و دارد.

همچنین سایت و نشریه مشهور اقتصادی فوربز (Forbes) که متعلق به خانواده یهودی – آمریکایی اصالتاً اسکاتلندی‌تبار فوربز بوده و دفتر آن در نیویورک مستقر است و جزء موثرترین نشریه های اقتصادی دنیا محسوب می گردد در بخش روسی خود با اشاره به اینکه نرم افزار تلگرام متعلق به شرکت قلعه دیجیتال مستقر در آمریکا است بیان داشته که پاول دروف به عنوان مدیر تلگرام در این شرکت مسئولیت را پذیرفته است.

دیتا سنتر اصلی شرکت نیز در شهر کینگ واشنگتن و منطقه تاکویلا ( Tukwila) در نزدیکی سیاتل واقع شده است که این دیتا سنتر یک مرکز فوق سری و امنیتی محسوب می گردد. موضوع جالب دیگری که در این میان باید در آن تأمل کرد آنست که یکی از سه دیتا سنتر قدرتمند این غول بزرگ جاسوسی مرکز مدیریت شرکت TITAN و صاحب پروژه مخفی پهپاد گوگل و فیسبوک می‌باشد و این نیز سندی کامل بر مدیریت در سایه NSA به وسیله شرکت قلعه دیجیتال در کنترل و همکاری با جاسوس‌خانه‌ای دیگر فضای مجازی به حساب می‌آید.

موضوع به همین سادگی تمام نمی‌شود شرکت SABEY که خود جزء اولین دیتاسنترهای آمریکا و از اصلی‌ترین دیتاسنترهای جهان می باشد که به شرکت ها و سازمان های متعددی مانند ناسا و مایکروسافت و بوئینگ خدمات می دهد! زیر مجموعه شرکت قلعه دیجیتال (Digital Fortress) محسوب می شود. شرکت و فروشگاه آنلاین و مشهور "آمازون" نیز از جمله شرکت هایی است که از خدمات قلعه دیجیتال بهره می برد.

شرکت قلعه دیجیتال به جز امور مرتبط با فناوری اطلاعات و ساخت و ایجاد دیتاسنترها و همچنین نرم‌افزارهای مانند تلگرام که همه در خدمت و تحت مدیریت خانواده میری لاشویلی می‌باشد و به علت قرار گرفتن دفاتر آن در کنار سواحل کشور آمریکا و دسترسی به آب‌های آزاد موقعیت مناسبی نیز برای آنان جهت تجارت ها دیگر نیز فراهم آورده است.

مطمئناً هر عقل سلیمی می‌پذیرفت که پاول دروف، جوانی دانشجو که وی کی (VK) را نیز با سرمایه خانواده لاشویلی راه اندازی کرد نمی‌تواند به یکباره صاحب شرکتی به نام قلعه دیجیتال در آمریکا شود و او صرفاً یک مهره دست دوم و نمایشی روی صحنه بیشتر نیست و حتی شخصیت هایی مانند مت گربر یا اکسل نف نیز تنها افرادی امین برای قبول مسئولیت هایی از سوی دستگاه های امنیتی و شخصیتی نظامی – امنیتی مانند مایکل میری لاشویلی با واسطه پسر وی می‌باشد شخصی که در قامت یکی از بزرگترین رهبران کارتل‌های صهیونیستی جهان و فرمانده‌ای عالیرتبه و پدری معنوی در ستاد کل ارتش رژیم صهیونیستی شناخته می‌شود.

مایکل میری لاشویلی در طول این سال‌ها خود را تا حدی در بین مقامات رژیم صهیونیستی در دنیا موثر نشان داده است که نتانیاهو او را اینگونه خطاب کرده است: من بارها در جلسه وزیران و مسئولین کشور بیان کرده ام آقای لاشویلی سرمایه بزرگی برای امنیت اسرائیل است و ما شکرگذار!!این سرمایه هستیم،آقای لاشویلی از برادر به من نزدیکتر است!!او در همه ی مسایل مرتبط با امنیت اسرائیل از اینترنت و فضای مجازی تا کمک به ارتش قهرمان ما و پلیس شهری یک الگو در میان یهودیان ساکن در اسرائیل است!!!من امروز شخصاً به حضور شما رسیدم که قدردانی خود را از همه زحمات این برادر نزدیک و مهربان بیان کنم!!!

باید دانست قلعه دیجیتال که پروژه ای فوق سری و امنیتی برای سرویس های جاسوسی – تروریستی دولت های صهیونیستی قلمداد می‌شود را نباید موضوعی سطحی در نظر داشت همانطور که اشاره نمودیم، نرم افزار جاسوسی تلگرام در زمانی و با شعاری فریبنده وارد کارزار گشت که گویی حافظ امنیت کاربران اینترنت است و این چنین بود که با اضافه نمودن تمامی آنچه یک یوزر و حتی بالاتر از نیاز وی بدان احتیاج دارد تمامی جذابیت اغواگرایانه خود را بکار بست تا بتواند افراد بیشتری را به خود جلب نماید.کسانی که حتی کمترین شناخت ممکن را از تاریخ جهان دارند به خوبی می‌دانند که دشمنان اسلام، مسلمین و مستضعفین جهان جز به نابودی و حذف ملتی که به بردگی و استثمار آنان در نیاید راضی نخواهند شد و حال چه شده است که چنین نرم افزارهایی که میلیون ها دلار هزینه ساخت آنها شده است را در اختیار ما قرار داده است؟!