سهم اینترنت برای هر ایرانی چقدر است؟

به گزارش فنافر، براساس شاخص های دسترسی عام مردم به فناوری اطلاعات و ارتباطات که طبق نظام پایش شاخص های ICT سازمان فناوری اطلاعات ایران تا پایان سال ۹۳ برآورد شده است، ضریب نفوذ تلفن ثابت در ایران به ازای هر ۱۰۰ نفر جمعیت ۳۷.۶۶ درصد و ضریب نفوذ مشترکان تلفن همراه به ازای هر ۱۰۰ نفر ۹۲.۲ درصد است.

سرانه ۱۷ کیلوبیتی پهنای باند به ازای هر ایرانی

در همین حال میزان پهنای باند استفاده شده اینترنت بین الملل ۱۰۷۶۹۰ گیگابیت بر ثانیه و میزان پهنای باند تجهیز شده اینترنت بین الملل ۱۸۷۱۰۰ مگابیت برثانیه برآورد می شود. این درحالی است که میزان پهنای باند اینترنت بین الملل به ازای هر کاربر اینترنت ۱۷ کیلوبیت بر ثانیه تخمین زده می شود.
طبق آخرین وضعیت فناوری اطلاعات و ارتباطات کشورهای جهان که در سال ۲۰۱۳ و براساس گزارش اندازه‌گیری جامعه اطلاعاتی منتشر شد سرانه پهنای باند هر کاربر در ایران حدود ۴ کیلوبیت بر ثانیه بوده است.
طبق شاخص های فناوری کشور، میزان پهنای باند اینترنت داخلی ۱۲۲۸۸۰۰ مگابیت بر ثانیه است.
۵۲ درصد مردم رایانه شخصی دارند
در این بررسی ها مشخص شد که ۵۷ درصد خانوارهای ایرانی به رادیو و ۹۸.۴ درصد به تلویزیون دسترسی دارند. همچنین ۹۷.۶ درصد مردم دارای تلفن و ۵۲.۴۷ درصد نیز دارای رایانه شخصی هستند.
دسترسی ۱۷ درصد خانوارهای روستایی به اینترنت
میزان دسترسی خانوار شهری به اینترنت ۴۴.۷۳ درصد و دسترسی خانوار روستایی به اینترنت ۱۷.۵ درصد اعلام شده است.
در همین حال ۹۴.۲ درصد جمعیت کشور تحت پوشش سیگنال های شبکه موبایل قرار دارند.
ضریب نفوذ ۳۹ درصدی اینترنت
در بخش شاخص های استفاده از فناوری اطلاعات و ارتباطات نیز ضریب نفوذ کاربران اینترنت ۳۹.۳۵ درصد براساس تناوب استفاده از این فناوری اعلام شده است.
در این بررسی ها مشخص شد ۴۵.۹ درصد افراد از رایانه و ۶۱.۵ درصد از موبایل استفاده می کنند.
۱۱ درصد ایرانی ها مشترک اینترنت موبایل
همچنین ۹.۶ درصد افراد مشترک اینترنت باندپهن ثابت و ۱۰.۹ درصد مشترک اینترنت باندپهن سیار (موبایل) هستند که این آمار مربوط به پایان پاییز سال ۹۳ است.
طبق این بررسی ها ۱۰۰ درصد روستاهای بالای ۷۰ خانوار در کشور دارای مرکز خدمات ارتباطی و فناوری اطلاعات روستایی هستند.

آی‌سیما تلویزیون تعاملی موبایلی ارایه کرد

 به گزارش فنافر،تمامی مخالفت‌ها و سلیقه‌گرایی‌ها در ارتباط با توسعه تلویزیون تعاملی در ایران مانع هرز رفتن سرمایه پیمانکار این پروژه نشد و آی‌سیما به عنوان اولین پیمانکار آی‌پی مدیا، بر روی پلت‌فرم موبایل به شکل OTT عرضه شد.
به گزارش تسنیم، تقابل دیدگاه‌های رقابتی بر سر ارائه مجوز تلویزیون اینترنتی و آی‌پی.مدیا در کشور بین سه نهاد وزارت ارتباطات، ارشاد و سازمان صداوسیما، ایران را در حال حاضر از این خدمت نوین عقب انداخته و از سرویسی متمایز منع کرده است.
تلویزیون تعاملی خدمات تلویزیونی، رادیویی، برنامه‌های درخواستی، صدا و موسیقی درخواستی، بازی و ارائه سرویس‌های خدمات عمومی را در بر می‌گیرد و از پروتکل Ip برای ارائه مدیا استفاده می‌کند.
دو سال گذشته فاز اول پروژه رسانه تعاملی مهر که بعدها با نام تجاری "آی‌سیما" شناخته شد با سخت‌افزار و نرم‌افزاری تماما بومی آغاز به کار کرد اما در همان مراحل ابتدایی در حالیکه ظرفیت سرویس‌دهی به استان‌های مختلف وجود داشت، به دلیل نداشتن مجوز از سازمان تنظیم مقررات و ارتباطات رادیویی متوقف شد.
رایزنی‌های صداوسیما با رگولاتوری برای دریافت مجوز بهره‌برداری از شبکه مخابراتی تا جایی ادامه یافت که مهر ماه سال گذشته (93)، قرار شد مجوز به سروش رسانه و شرکت پیمانکار آن جهت ارائه بانک عظیمی از محتوای صوتی تصویری و آرشیو چند ساله صداوسیما از طریق یک لینک اینترنت پرسرعت خانگی، اعطاء شود اما این موضوع در دقیقه 90 کنسل شد.
بعد از این لغو مشکوک، سروش رسانه‌ای‌ها اعلام کردند که آمادگی کامل برای دریافت پروانه داشتند و حتی پیش‌نیازهای مورد نظر رگولاتوری را هم رعت کردند اما رگولاتوری بعد از پنج ماه اعلام کرد " تمام کارها را انجام داده بودیم و سروش رسانه هم قرار بود که بیاید و مجوز را از ما بگیرد اما در زمان مدیریت قبلی سازمان صداوسیما (ضرغامی) منصرف شدند."
بنابراین کلاف سر در گمی که قرار بود بعد از سال‌ها باز شود، پر گره‌تر شد.
اختلافات جناحی و رقابت بر سر منافع بیشتر موجب می‌شود عقب‌ماندگی در این حوزه به حدی برسد که چند سال آینده و زمانیکه هیچ کشوری دیگر از تلویزیون تعاملی صحبت نمی‌کند، ما آن را با آب و تاب برای مردم کشورمان بیاوریم.
دقیقا همچون رفتاری که با نسل‌های سوم و چهارم موبایل (3G و 4G) شد و بعد از عقب ماندگی کامل به سراغ آن رفتیم و بر سر اپراتورها و مردم نیز منت گذاشتیم!
در حالیکه پروانه‌های جدید ارتباطی مدون از سوی سازمان تنظیم مقررات و ارتباطات رادیویی به نحوه دریافت پروانه خدمات تلویزیون تعاملی هم اشاره کرده اما رفتار این سازمان بیشتر در جهت مخالفت با تکنولوژی بوده است.
اما در حالیکه هیچ نهادی برای تلویزیون تعاملی ارزش و اعتباری قائل نیست، پیمانکار پروژه آی‌سیما (شرکت توسعه سامانه بهنگام غدیر) برای سرمایه‌گذاری‌های خود اهمیت قائل شده و آی‌سیما را به شکل OTT بر روی تلفن همراه پیاده‌سازی کرده است.
این شرکت اولین سرویس‌دهنده آی‌پی تی‌وی در ایران مبتنی بر اینترانت است که تمام رسانه‌های متداول را تجمیع کرده و یکجا در اختیار مشترکان قرار می‌دهد؛ اما همانطور که گفته شد مجوز بخش ارتباطات به آن داده نشده و اجبارا به سمت پلت‌فرم موبایلی رفته در حالیکه اگر مجوز نهایی را بگیرد هر ایرانی می‌تواند تنها با تهیه یک خط اینترنت پرسرعت و یک دستگاه ستاپ‌باکس، از آرشیو فیلم، موسیقی، ویدئو، بازی آنلاین و تمام شبکه‌های رادیویی و تلویزیونی روی تلویزیون بهره‌مند شود.
اپلیکیشن اندرویدی سرویس همراه آی‌سیما اکنون بر روی سایت آن قابل دریافت است و به زودی نسخه IOS آن نیز عرضه می‌شود.
دنیای وب به قدری گسترده است که آثار آن را در شکسته کمر پیامک و درآمد اپراتورها در نوروز 94 شاهد بودیم؛ لذا بصیرت مسئولان می‌تواند رویه فعالیت‌های قانونمند و حمایت از حقوق مردم را به دنبال داشته باشد.
آی‌سیما اگر گرفتار سلیقه‌های داخلی نمی‌شد شاید تا الان در منازل مردم بود و پلت‌فرم موبایل نیز کنار آن عرضه می‌شد.

آی تی آنالیز

تلویزیون های اینترنتی OTT (بخش اول)

 OTT چیست؟

نسل اول ارائه خدمات تلویزیونی بر مبنای اینترنت که به internetTV معروف شد چندان توفیقی بدست نیاورد. شرکت‌های اینترنتی تنها توانستند بر بستر کامپیوترهای شخصی این خدمات را ارائه دهند و با حوزه کسب و کار مبتنی بر گیرنده‌های تلویزیونی آشنایی نداشتند.
پس از آن با ظهور IPTV، شرکت‌های تلویزیونی توانستند از مزیت‌های فناوری‌های IP و تعاملی بودن آنها استفاده کنند و بازار خوبی نیز برای شرکت‌های اینترنتی و مخابراتی ایجاد شد؛ ولی همچنان IPTV محتاج شبکه های محلی و مدیریت شده بود.
اخیرا فناوری OTT یا Over The Top ظهور کرده است که دنیای عرضه و استفاده از خدمات رسانه‌ای را اساساً متحول می‌سازد.
در یک تعریف کلی، OTT به هرگونه خدمت و محتوای ویدیویی گفته می‌شود که از طریق اینترنت و توسط یک ابزار انتهایی همچون جعبه‌های مبدل مخصوص (STB: Set Top Box) به کاربر نهایی خواهد رسید، به نحوی که مزیت‌های IPTV را از نظر واسط کاربری مناسب برای تلویزیون و سطح کیفیت بالا تا حد زیادی حفظ می‌کند ولی نیاز به شبکه محلی مدیریت شده ندارد و از همان بستر اینترنت برای انتقال محتوا استفاده می‌کند.

 معرفی گستره فناوری‌های تلویزیون تعاملی اینترنتی (OTT)

چند تاریخچه ارائه محتوای ویدئویی بر بستر اینترنت به دهه 90 میلادی بر می‌گردد، ولی خدمات نوینی که تحت عنوان OTT مطرح شده اند، کاملا با اشکال قدیمی‌تر تلویزیون اینترنتی تفاوت دارند. تفاوت اصلی OTT با IPTV آن است که در OTT، تمامی مزایای IPTV نظیر مناسب بودن برای گیرنده تلویزیونی محفوظ مانده است و صرفاً محدودیت نیاز به یک شبکه مدیریت شده و اختصاصی که در IPTV متعارف بود از میان برداشته شده است.
چنانکه میدانیم، فناوری IPTV از اوایل سده جدید میلادی در جهان معرفی و تجاری شده است و هم‌اکنون نزدیک به 100 میلیون مشترک در جهان دارد.
اما با توسعه و استانداردسازی بیشتر فناوری، افزایش پهنای باند دسترسی کاربران، افزایش تعدد و تنوع ابزارهایی که به اینترنت وصل می‌شوند و همچنین ظهور سرویس‌‌دهنده‌های ویدئویی پیشرفته و باکیفیت بر بستر اینترنت (مانند Netflix، Hulu وApple iTunes)، به‌تدریج ارائه‌دهندگان خدماتIPTV  متعارف به چالش کشیده شدند و راه برای گسترش OTT باز شد.
از سوی دیگر مشتریان می‌خواستند به محتوای مورد نظر خود «در هر زمان و در هر مکان و با هر وسیله‌ای» دسترسی داشته باشند. لذا تغییر بستر انتقال از «شبکه های مدیریت شده و اختصاصی» به سمت «اینترنت» به‌عنوان یک شبکه همگانی و همه جا در دسترس لازم می‌نمود؛ این گرایش نیز منجر به ایجاد و رشد OTT گردید.
به همین دلایل بود که OTT از سال 2008 در بازار تجاری مشاهده شد و سریعاً گسترش یافت و به موازات آن، Multi-screening یا چندنمایی (به این معنا که اپراتورها محتوای خود را همزمان در قالب گیرنده‌های  گوناگون مانند تلویزیون، کامپیوتر، موبایل و ... به کاربر ارائه کنند و تجربه کاربر در انتقال بین این گیرنده‌ها حفظ شود) نیز ممکن گشت. مزایای ایجاد شده توسط OTT بازار این فناوری را با رشد مناسبی همراه ساخته است. همچنین از سال 2009 فناوری تلویزیون‌های متصل (Connected TV) یا تلویزیون‌های هوشمند (Smart TV) نیز در بازار با استقبال روبرو شد که باعث می‌شود واسطهای گیرنده‌های تلویزیونی برای دستیابی به سرویس های OTT از میان رفته و به نوعی در سمت کاربر به قابلیت Plug & Play دست یابیم. هم‌اکنون شرکت‌های مطرح تلویزیون‌ساز جهان مانند سونی، پاناسونیک، ال‌جی، سامسونگ و هایسنس به ساخت این تلویزیون‌ها روی آورده‌اند.
ادامه مطلب را در بخش دوم بخوانید.