تجربه ی برندهای نو
در نمایشگاه ایران نوشت بیش از ۴۰ تولید کننده از نقاط مختلف کشور حضور پیدا کرده اند. برخی از این برندها، به تازگی وارد عرصه ی تولید نوشت افزار اسلامی ایرانی شده اند؛ البته ویژگی مهمتر این دوره از نمایشگاه حضور ۱۵ تولید کننده ی شهرستانی است. تولید کنندگانی که در طراحی محصولات خود، به ملاک های بومی و هویت محلی خود توجه داشته اند. برای مثال، برند طرفه از شهرستان گناباد با ارائه ی ۱۲ طرح جذاب از آداب محلی، سبک زندگی، هویت تاریخی و ادبیات شفاهی و رسوم شهر گناباد، یکی از موفق ترین برندهای شهرستانی نمایشگاه امسال است. این برند بازار موفقی را در شهرستان گناباد داشته و اکنون تمایل دارد که با همین طرح های بومی بتواند در بازارهای کشور حاضر شود و به معرفی فرهنگ مردم گناباد بپردازد. همچنین موسسه نوشت فزار خلیج فارس، برند تولید کننده از شهر مشهد است که به تازگی وارد حوزه ی تولید نوشت افزار شده است.برند خلیج فارس برای طراحی دفاتر خود از انیمیشن های «نبرد خلیج فارس» و «پیام راشل کوری» استفاده نموده است. این دفاتر در دو سری ایران ۱۴۰۴ با نگاه به دستاوردهای دفاعی و نظامی ایران در چشم انداز سال ۱۴۰۴ و مقاومت با نگاه به رشادتهای دلیرمردان ایران زمین در جنگ تحمیلی و دفاع از کشور منتشر گردیده است. از طرح های خلاقانه و جذاب هم می توان به برند قاصدک و تجربه ی تولید دفاتر سخنگوی سینا، ثنا و ثمین اشاره کرد. در هر حال سومین نمایشگاه ایران نوشت نشان داده است که مسیر پیشرفت در زمینه ی تولید نوشت افزارهای اسلامی ایرانی با سرعت در حال طی شدن است.
از کودکی باید شروع کرد
شاید اهمییت نوشت افزارها برای نسل های پیش از دهه ی هفتاد بیشتر نمایان باشد. بخصوص دانش آموزانی که دوران تحصیل خود را با دفاتر تعاونی با طرح های ساده ی بوته و جقه، و یک دانش آموز که روی تخته سیاه واژه ی «تعلیم و تعلم عبادت است» را می نویسد سپری کردند. یا دانش آموزانی که خاطرات مشق هایشان با دفاتر میکی موس، ملوان زبل، دیجی مون، لاکپشت های نینجا و... گره خورده است. اما حالا اوضاع نوشت افزار گونه دیگری است. لوازم التحریر دانش آموزان مان، پر شده از طرح کارکترهای غربی. پر است از شخصیت های خیالی و فرهنگ های خطرناک شان. بت من، بن تن، باربی، سیندرلا، مرد عنکبوتی، باب اسفنجی و... همه ی ابزارهای فرهنگی فرزندان ما را احاطه کرده اند. حالا که نگاه می کنیم، حرکت نوبنیاد نوشت افزار اسلامی ایرانی تا کنون ابزارهای محدودی از نوشت افزار مانند دفتر، کیف، مداد، برچسب و امثالهم را در بر گرفته است. اما فضای فرهنگی تحت اشغال کاراکترهای غربی محدود به اینها نیست. بن تن، امروز از سطل زباله اتاق کودک گرفته تا تشک و رختخواب و لباس زیر و اسباب بازی پوستر درون اتاق را به اشغال خود درآورده و حتی در خارج خانه کودکِ ما را با نوشت افزار خود، از خانه تا مدرسه و از مدرسه تا خانه همراهی می کند. امروز این کاراکترها دارند با کودکان سرزمین ما زندگی می کنند. و خطر از همین جا رخ می نماید. اینکه بدانیم در یک بازار سرسام آور فرهنگی، کودکان خود را در اختیار کالاهای فرهنگی اقتصادی غرب گذاشته ایم. پس قابل درک است آنچه امام فرمود، که ما باید به فکر فرهنگ سازی و تربیت نسل ها از دوران کودکی باشیم. در همین حد هم که نگاه کنیم، می بینیم تمام تولید کنندگان این عرصه که عهد کردند تا در خدمت فرهنگ ایرانی اسلامی باشند و به جمع، برندهای نوشت افزار اسلامی ایرانی پیوستند جهاد کرده اند. به جرات می توانم ادعا کنم، که جوانان این سرزمین، وارد یک جبهه اقتصادی فرهنگی شدند که دشمن در آن درست مانند جنگ تحمیلی تا بن دندان، به تمام ابزارهای روزآمد مسلح است و از فرصت پیش آمده هم کوتاه نمی آید.
شوقی که وجود دارد
موج استقبال از نمایشگاه ایران نوشت، نشان می دهد که هم در خانواده های ایرانی و هم در فرزندانشان، این اشتیاق وجود دارد که از کالای فرهنگی خودمان استفاده کنند. شاید مهمترین دلیل این باشد که خانواده ها خیلی راحت تر می توانند به پیام اخلاقی و فرهنگی شکرستان، کلاه قرمزی و امثالهم اعتماد کنند. یا خیلی بیشتر علاقه دارند که فرزندانشان با قهرمانان واقعی این سرزمین، با شهدای جنگ تحمیلی، شهدای علمی و حتی پهلوانان تاریخ و ادبیات خودمان آشنا شوند و از آنها الگو بگیرند و نیازی هم به کاراکترهای خیالی و اغراغ شده ی بت من و بن تن نداشته باشند. این نوع تمایل را خیلی خوب می توان در استقبال مردمی از برندهای معتبر نمایشگاه هم دید. برای مثال برند آزاده که سابقه ی طولانی در نوشت افزار دارد، امروز از پیشروان عرصه ی نوشت افزار اسلامی ایرانی است و خیلی خوب توانسته، از محبوبیت کاراکترهایی مانند پهلوانان، شکرستان و مجموعه ی کلاه قرمزی استفاده کند. مردم هم نشان دادند که از این طرح ها و شخصیت ها استقبال می کنند و آنها را می پذیرند. این موضوع در ارتباط با دیگر برندهای ایران نوشت هم صادق است. در واقع صرف برگزاری نمایشگاه ایران نوشت نشان داده است که نه تنها این اشتیاق در مردم برای استفاده از این نوع کالای داخلی وجود دارد، بلکه جای خالی بزرگی در بازار این دست محصولات و ملزومات وجود دارد. البته باید پذیرفت در این مسیر باید یک زنجیره ی منظم تولید فرهنگی شکل بگیرد. زنجیره ای که بتواند شخصیت ها را معرفی کند یا حتی خلق کند، در یک شبکه ی وسیع با مردم آشنا کند و در نهایت پا به عرصه ی تولید فرهنگی بگذارد تا سود آوری هم داشته باشد و در واقع مفهوم اقتصاد فرهنگ را شکل بدهد. آنچه در این مدت کوتاه به آن رسیده ایم مطلوب است، اما همه چیز نیست. افق این کار در آینده ای نزدیک، تسخیر بخش عمده ی بازار فرهنگی نوشت افزار در کشورمان است.
منبع: رجانیوز
